«إرشاد القلوب إلى الصواب»؛ نوشته حسن بن ابى الحسن دیلمى، از علماى قرن هشتم هجرى است که در دو جزء؛ حاوى مواعظ قرآن و سنت و فضائل امام على(ع) و اهل بیت(ع) میباشد.
گفتنی است؛ از دیدگاه برخی علماى تراجم و کتابشناسی، جزء دوم این کتاب که پیرامون فضائل اهل بیت است، از دیلمى نبوده و بعداً ملحق به کتاب شده است، اما برخی دیگر این نظر را تأیید نکرده و تمام کتاب را نوشته دیلمى میدانند.
مؤلف، روایات را مستقیماً و بدون ذکر سند از پیامبر(ص) و ائمه(ع) نقل کرده و دلیل این کار خود را شهرت داشتن این روایات در کتب روایى ذکر میکند. از این نکته فهمیده میشود که قصد دیلمى تألیف کتابی روایى نبوده، بلکه او تنها قصد بیدار کردن خفتگان و غفلتزدگان، بهوسیله مواعظ معصومان(ع) داشته است.
به طور کلی؛ اندیشمندان شیعی، با توجه به محتوا، این کتاب را ارزشمند دانسته و از آن نقل کردهاند.
گفتنی است؛ از دیدگاه برخی علماى تراجم و کتابشناسی، جزء دوم این کتاب که پیرامون فضائل اهل بیت است، از دیلمى نبوده و بعداً ملحق به کتاب شده است، اما برخی دیگر این نظر را تأیید نکرده و تمام کتاب را نوشته دیلمى میدانند.
مؤلف، روایات را مستقیماً و بدون ذکر سند از پیامبر(ص) و ائمه(ع) نقل کرده و دلیل این کار خود را شهرت داشتن این روایات در کتب روایى ذکر میکند. از این نکته فهمیده میشود که قصد دیلمى تألیف کتابی روایى نبوده، بلکه او تنها قصد بیدار کردن خفتگان و غفلتزدگان، بهوسیله مواعظ معصومان(ع) داشته است.
به طور کلی؛ اندیشمندان شیعی، با توجه به محتوا، این کتاب را ارزشمند دانسته و از آن نقل کردهاند.