قرآن نور است و همچون خورشيد نورافشاني مي کند، کسي که خواهان روشنايي است، بايد خود را در آستانه ي نور قرار دهد و از تاريکي هاي زندگي خارج شود. (قدجائکم من الله نور وکتاب مبين يهدي به الله من اتّبع رضوانه سبل السّلام و يخرجهم من الظّلمات الي النّور بأذنه و يهديهم إلي صراط مستقيم؛ قطعاً، از طرف خداوند، نور و کتابي روشنگر برايتان آمده است. خداوند به وسيله ي آن کساني را که در پي رضاي الهي هستند؛ به راه هاي سلامت راهنمايي مي کند و آنان را با اجازه و درخواست خود، از تاريکي ها به روشنايي در مي آورد و به راه راست هدايت مي کند). (سوره ي مائده، آيه ي 16-15) قرآن کريم، بهترين هدايتگري است که زمينه ي حرکت به سوي کمال را فراهم مي آورد و راه رسيدن به سعادت را هموارتر مي سازد، و آدمي را از ظلمات نجات مي دهد، ولي لازمه ي بهره گيري از چنين نعمتي، انتخاب و حرف شنوي انسان و دستگيري پروردگار متعال است. (و إن تطيعوه تهتدوا و ما علي الرسول إلاّ البلاغ المبين). (سوره ي نور، آيه ي 54)
در اين آيه ي شريفه، دو نکته ي مهم براي بهره مندي از هدايت قرآني مطرح شده است؛ يکي عنايت و اذن الهي و ديگر اينکه طالب هدايت، بايد در پي رضاي خداوند باشد و جز آن چيزي نجويد. آشکار است، که با تحقّق اين دو شرط، انسان به راه راست رهنمون مي شود.
حضرت زهرا(س) درباره ي شنيدن آيات الهي و پيروي از آن مي فرمايد:
«کتابُ الله قائدٌ الي الرّضوانِ اتّباعُهُ مؤدٍّ إلي النَّجاه استماعُه؛ پيروي از قرآن، انسان را به سوي بهشت رهنمون مي گردد و گوش دادن به آن، موجب نجات آدمي است».(1)
قرآن کشتي نجات است، و لازمه ي رسيدن به ساحل رستگاري حرکت به سوي اين کشتي و سوار شدن برآن است. در اصل، شأن کشتي و مهم ترين نقش آن، عبور دادن مسافران از امواج سهمگين دريا و رساندن آنان به ساحل نجات است، ولي تا زماني که مسافر برآن سوار نشود، رسيدن به ساحل معنا نخواهد داشت. بنابراين، لازمه ي بهره مندي از قرآن، انس با آيات الهي و پيروي از آن است.
رسالت اصلي قرآن کريم، هدايت بشر و رساندن انسانها به سعادت و رستگاري است. (ذلک الکتاب لاريب فيه هدي للمتقين). (سوره ي بقره، آيه ي 2) اما اين هدايت به کساني سود مي بخشد که پيام حق را گوش کنند و دستورات الهي را اطاعت نمايند و علاوه بر ايمان قلبي، در عمل نيز، «ايدئولوژي» مکتب توحيد را رعايت کنند. تنها در اين صورت است که بر مرکب هدايت سوار شده و به سوي رستگاري حرکت خواهند نمود. (اولئک علي هدي من ربّهم و اولئک هم المفلحون).(سوره ي بقره، آيه ي 5)

پي نوشت ها

1. اعيان الشيعه، ج 1، ص316.

منبع: کتاب بشارت 63
/خ