در احادیث معراج، امامان معصوم(ع) از رسول خدا(ص) روایت کرده اند که فرمود: «من وقتی همه مراحل را طی کرده از آسمانها گذشتم و به بیت معمور و نزدیک سِدرة المنتهی رسیدم، بعضی از اصحابم مرا همراهی می کردند: «معی أناسٌ من أصحابی»، آنها که لباس نو دربرداشتند وارد شدند و آنها که نداشتند ماندند، عده ای را به همراه خود بردم وعده ای به همراهم آمدند» (بحار18/327). عده ای که در آن مراسم، حضور داشتند، اهل بیت عصمت و طهارت و مؤمنانی بودند که به دنبال پیغمبر، آن مقام را طی کردند. چنانکه در حدیث دیگر آمده است که از رسول خدا سؤال کردند که شما وقتی با خداوند سبحان در معراج محاوره و مناجات داشتید، لهجه گوینده چگونه بود؟ آن حضرت فرمودند: سخن خدای سبحان را به لهجه علی بن ابیطالب(ع) می شنیدم (بحار/ج18/386). البته چون تکلم از مقام فعل واجب بوده است ظهور آن به صورت یک موجود ممکن، محذوری ندارد.غرض آن که عروج به سوی خدا وقف پیامبران نیست، زیرا این مقام منیع به ولایت و عبودیت سالک صالح وابسته است و اگر کسی عبد خالص شد «ولی الله» می شود و این راه بر روی او باز است.
آیة الله جوادی آملی،تفسیر موضوعی قرآن کریم ج 9 (سیرة رسول اکرم در قرآن)
آیة الله جوادی آملی،تفسیر موضوعی قرآن کریم ج 9 (سیرة رسول اکرم در قرآن)