خانه » همه » مذهبی » همسر من شغلش در بيمارستان است و اكثر همكارانش پرستاران و خانمها هستند. او مرد مؤمن و از خانواده مذهبي است، ولي زيادي با همكارانش (خانمها) صميمي شده است. من كه خود در بيمارستان كار مي كنم (در بيمارستاني جدا از محل كار همسرم) مراعات همكاران مرد را مي كنم و سعي مي كنم هر كسي حد و حدود خودش را بداند، امّا متأسفانه همسر بنده شده سنگ صبور زنان بيمارستان و بارها شده من به محل كار ايشان رفته ام و آنجا مملو از خانمهاي بيمارستان بوده كه در حال بگو بخند هستند. بارها به ايشان تذكر داده ام. امّا او معتقد است من حساسيت الكي زنانه به خرج مي دهم و منطق ندارم. البته زني هستم تقريباً حساس ولي اعتماد و محبت زنان بيمارستان به همسرم مرا به شدت ناراحت مي كند و برخي مواقع باعث دعوايمان مي شود. مي خواهم بدانم چه برخوردي با همسرم داشته باشم؟ و چگونه اين مشكل را حل كنم؟

همسر من شغلش در بيمارستان است و اكثر همكارانش پرستاران و خانمها هستند. او مرد مؤمن و از خانواده مذهبي است، ولي زيادي با همكارانش (خانمها) صميمي شده است. من كه خود در بيمارستان كار مي كنم (در بيمارستاني جدا از محل كار همسرم) مراعات همكاران مرد را مي كنم و سعي مي كنم هر كسي حد و حدود خودش را بداند، امّا متأسفانه همسر بنده شده سنگ صبور زنان بيمارستان و بارها شده من به محل كار ايشان رفته ام و آنجا مملو از خانمهاي بيمارستان بوده كه در حال بگو بخند هستند. بارها به ايشان تذكر داده ام. امّا او معتقد است من حساسيت الكي زنانه به خرج مي دهم و منطق ندارم. البته زني هستم تقريباً حساس ولي اعتماد و محبت زنان بيمارستان به همسرم مرا به شدت ناراحت مي كند و برخي مواقع باعث دعوايمان مي شود. مي خواهم بدانم چه برخوردي با همسرم داشته باشم؟ و چگونه اين مشكل را حل كنم؟

قبل از پرداختن به پاسخ اصلي سؤال، لازم است يك نكته به عنوان مقدمه عرض شود و آن اينكه: يكي از عوامل فروپاشي خانواده ها و اختلال در روابط زناشويي, شكّ افراطي و بدگماني همسران به يكديگر است و در برخي موارد اين امر به انهدام و فروپاشي بنيان هاي محكم نظام خانواده مي انجامد. ادارة امور زندگي مشترك , نياز به تدبير عاقلانه, دانش كافي, آگاهي و بصيرت , خرد ورزي و دور انديشي دارد. موفقيّت در اين زمينه, تلاش زيادي مي خواهد بايد در صدد ايجاد يك خانواده متعادل بود. براي برقراري و استمرار رابطه اي پر دوام , پر بركت , مسرّت بخش , با نشاط و شادي آفرين , ميان زن و شوهر و پيشگيري از سردي ها و بدبيني و سوء ظنّ ها , اختلافات و درگيري ها , هر دو نفر (زن و شوهر) بايد تلاش نمايند و در جهت جلب رضايت فرد مقابل و ايجاد آرامش و آسايش همديگر , قدم هاي اساسي و محكمي بردارند[1].
در صورتي كه نسبت به گفته خود نيز مطمئن هستيد مي توانيد از شيوه هاي ذيل كمك بگيريد:
1. گفتگوي صميمانه: براي اينكه بتوانيد بر او تأثير مثبت بگذاريد اعتماد و محبت بين شما دو چندان شود , اوقاتي را تعيين كنيد كه با صميميت و صداقت با هم به گفتگو و تفاهم بپردازيد. سعي كنيد همديگر را بيشتر بفهميد ,‌ با تمايلات و تعلقّات هم , بيشتر آشنا شويد. در صورت امكان , در اوقات فراغت به بيرون از منزل (پارك , سينما , …) برويد و يا سفرِ بيرون از شهر داشته باشيد. هدف از اين اقدامات در كنار هم بودن, با هم سخن گفتن , همراه و همدل بودن است كه باعث ازدياد محبت ,‌ افزايش اعتماد و اطمينان در طرفين مي شود. به لحاظ محدوديت هاي شغلي كه در بين شما وجود دارد ,‌ احتمالاً فرصت هاي كمي داريد كه با هم بودن را بيشتر تجربه كنيد. در صورت امكان شيفت كاري را به گونه اي تنظيم نماييد كه با هم سر كار برويد و با هم به منزل برگرديد. در منزل در كنار يكديگر بودن , زمينه هاي شك و گمان را از بين مي برد و همدلي ها و تفاهم و محبت بين شما به تدريج اثر بخش خواهد شد به گونه اي كه رضايت شما محور روابط مي گردد به شرط اين كه جر و بحث نكنيد و در بحث ها به دنبال اقرار گرفتن و محكوم كردن نباشيد. رعايت اين اصول هر چند زمان مي برد ولي اثر بخش است.
2. تبادل عاطفي: هم چنان كه در ابتداي زندگي با شور و مهر و محبت با هم برخورد مي كرديد، اين تبادل عاطفه و محبت را اكنون چند برابر كنيد. دوام و استحكام پايه هاي زندگي مشترك، نياز مستمر به ايثار عواطف صادقانه و صميمانه دارد. سعي كنيد در قلب, كلام و رفتار، همسر خود را بيشتر از گذشته مورد مهر و محبت قرار دهيد. با شادابي و نشاط با او برخورد كنيد. همسرتان را آنگونه كه هست بپذيريد, نه آن چنان كه مي خواهيد. انتظارات و توقّعات خود را تعديل نماييد. خود را به خاطر اين ميكروب شكّ افسرده و نگران نشان ندهيد. همسر شما نبايد احساس كند كه شما به او شكّ داريد و اعتماد گذشته را نداريد. با حُسن سلوك و اعتماد متقابل است كه شيريني و حلاوت در زندگي مشترك افزايش مي يابد.
3. مراسم معنوي: سعي كنيد در خانه خود بحث هاي ديني هر چند براي زندگي باشد داشته باشيد. برنامه سفر زيارت ائمه و امامزاده داشته باشيد و در دعاهايتان براي زندگي ديني و دنيوي خود دعا كنيد.
4. تفاهم به جاي تخاصم و تنش: بايد بجاي لجاجت و درگيري رفاقت در خانواده حاكم باشد. با ايجاد روحية تعاون و همدلي و تفاهم , جلوي لجاجت ها و تنش ها را بگيريد. سرماية برقراري و استمرار رابطة خوشايند و مطلوب، همراهي, هم فكري ،حق گويي وحق جويي در بين همسران است و اين مايه سعادت و خوشبختي است1.
5. آشنايي با شرايط كاري همسرتان:
شرايط كاري همسرتان را بيشتر بشناسيد , ويژگي هاي محل كارش را درك كنيد و به او اعتماد كنيد. اگر همسر شما به عنوان شخصيتي مورد اعتماد و الگويي نيكو در محل كارش مورد توجه قرار گرفته است و او را به انجام كارهاي خير و گره گشايي از مشكلات همكارانش وا داشته است , اين نه تنها جاي نگراني ندارد ,‌ بلكه موجب افتخار و احترام است. داشتن روحية اجتماعي و توانِ برقراريِ روابط خوب با ديگران از صفات نيكوي هر انساني است. البته بايد در اين روابط ,‌ موازين عرفي و شرعي مراعات شود.
 6. تقويت روحية مذهبي:
با توجه به اينكه همسر شما فردي ديندار و مذهبي است، تلاش كنيد به طور غير مستقيم روح دينداري او را پرورش و تقويت نماييد.
او را با احكام شرعيِ روابط مردان و زنان نامحرم بيشتر آشناكنيد. در زمان و موقعيت مناسب به او متذكر شويد كه ارتباط مداوم با زنان بدون رعايت حدود شرعي و عرفي , باعث ايجاد فساد و وسوسه هاي شيطاني مي شود. لذا بايد مراقبت شديدي داشت.
7- رعايت احترام و ادب در انتقاد:
از تذكرهاي پي در پي و انتقادهاي بي مورد خودداري كنيد گاهي نوشتن نامه محترمانه و بيان خواسته خود به شكل درخواست و خواهش اثر بخش تر از گفتگوي حضوري است.
8-منفي بافي ممنوع!
 منفي نگر نباشيد و به نقاط مثبت همسرتان مانند ايمان و اينكه محبت به شما دارد بيشتر توجه كنيد به قابليّت ها و توانايي هاي مثبت , مفيد و ارزندة او تكيه كنيد.
9- در انجام كارهاي خوب،  همسرتان را ياري كنيد:
در جهت پيشرفت او ,‌ قدم برداريد و به او در مسير تكامل فردي و اجتماعي كمك نماييد. در حكم بالي باشيد كه همسرتان را به پرواز در آورد. به جهت اين شكِ مزمن , در خود فرو نرويد و در افكار و وسوسه هاي خود غرق نشويد و حرص نخوريد , بلكه به فكر پيشرفت زندگي و ايجاد نشاط و شادابي همسرتان و شيوة نفوذ بيشتر باشيد. در حضور بستگان و دوستان از كارها و صفات خوب ايشان تعريف و تمجيدِ معقول و منطقي نماييد. از او حمايت كنيد تا علاقه و اعتمادِ همسرتان به شما افزايش پيدا كند و اعتماد طرفيني شود. با وجود پاره اي از نقاط ضعف و منفي در رفتار همسرتان, شخصيّت او را همچنان با ارزش تلقي كنيد. توجه داشته باشيد كه هم گرايي و هماهنگي مطلق در زندگي مشترك بين زوجين امكان پذير نيست, بلكه اين توافق و تناسب , نسبي است.
به شيرين زباني و لطف و خوشي
تواني كه پيلي به مويي كِشي
10-تدريجي بودن تغيير رفتار:
 شخصيّتِ آدمي , قابل تغيير و تحوّل است همان گونه كه در شكل گيري يك رفتار , زمان ,‌نقش مؤثري دارد. در تغيير يك رفتار نا مناسب كه عادت شده است‌، نياز به گذشت زمان طولاني دارد. مي توانيد به صورت تدريجي , با ترفندهاي مختلف ,‌ رفتار او را تغيير دهيد. عامل مهم در تغيير رفتار , ايجادِ انيگزة دروني ِ نيرومندي در فرد است كه از درون ,‌وي را به تكاپو وا دارد. فرد بايد انگيزش تغيير را در خود حسّ كند و با ارادة خود , رفتارش را كم كم عوض نمايد. توجه به اين تدريجي بودن تغيير رفتار , امر مهمي است.
11- به گونه اي عمل نماييد كه او را به مقاومت در برابر خواستة شما وادار نكند و حالت تدافعي به خود نگيرد1. به جايگاه او در خانواده و محيط كارش , احترام فوق العاده اي قائل شويد. با تلقين هاي مثبت , مي توانيد كم كم رفتارش را اصلاح كنيد. مثال : در زمان و موقعّيت مناسب و در بين گفتگوهاي صميمانة خود به او بگوييد : « من به تو اعتماد كامل دارم و مي دانم كه در روابط با همكارانت , صداقت داري و حدود را رعايت مي كني و به زندگي با تو , افتخار مي كنم ». با زبان نرم و سالم , همراه با احترام و اعتماد ، بدون تندي ، عصبانيّت و خشونت , به آرامي در زمان ديگري , به او بگوييد: « براي اينكه در روابط با همكارانت در موضع اتّهام قرار نگيري و مسائل و حدود عرفي و شرعي را مراعات نمايي , تعادل را در رفتار با همكارانت حفظ كن , در محيط كار بايد فكر انسان به انجام وظيفه اش باشد نه تعريف با همكاران . »
حساسيت را كنار بگذاريد: اصول ارتباطي را رعايت كنيد. براي كاهش حساسيّت , به او احترام بگذاريد. او را درك كنيد و سخنش را بفهميد حساسيت به نيازها و درخواست هاي همسرتان داشته باشيد. فقط به خودتان فكر نكنيد. منظورِ خود را درست به او بفهمانيد. براي انتقال پيام خود , از الفاظ عقلاني و غير احساسي استفاده كنيد.
خود را در جايگاه او قرار دهيد و مسئله را از نگاه او بررسي كنيد. به او هم بگوييد كه مسئله را از نگاه شما , درك كند.

پي نوشت ها:
[1] افروز , غلامعلي, روان شناسي رابطه ها, دانشگاه تهران , چاپ دوم, 83 , ص15.
1 . افروز, غلامعلي, روانشناسي رابطه ها , ص15.
1 . خانواده متعادل، ص20.

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد