وابستگی به دوست-علاقه به دوست-دوری دوست

در رابطه با مشکلی که با آن مواجه هستید توجه به چند نکته الزامی است:1) دوست و دوست یابی از نیازهای واقعی زندگی است و دارای فلسفه خاصی است. اما آنچه مهم است این که در این راستا همچون دیگر جنبه های زندگی رعایت اعتدال لازم وضروری است. به عبارت دیگر: علاقه شما به دوستتان احساسی پاک و لطیف است اما همواره باید عواطف با تعقل همراه باشند. ولی به نظر می رسد عقل و منطق این مقدار علاقه را تأیید نکند.
2) انسان در برابر هر یک از نعمت های الهی – از جمله دوست خوب – همواره باید بداند که بالاخره روزی آن را از دست خواهد داد. بنابراین دل سپاری در برابر هر چیز باید به گونه ای باشد که فقدانش موجب آزار انسان نگردد.
3) سعی کنید نسبت به دشواری دوری از دوستتان خونسرد باشید. مسلما به تدریج رنج این فراق کاهش خواهد یافت و عادی خواهد شد.
4) سعی کنید با افراد دیگر صلاحیت دار طرح دوستی بریزید و روابط اجتماعی خود را افزون سازید تا عمل جانشینی به طور عادی انجام گیرد.