در پاسخ به این پرسش چند نکته وجود دارد:1. برخی از اندیشمندان اسلامی- مانند شهید مطهری- اصل درخواست آب توسط امام حسین (ع) را مورد تردید قرار داده اند. مرحوم مطهری می گوید: «من هر چه در مقاتل گشتم (آن مقداری که می توانستم بگردم) تا جمله معروفی را که می گویند اباعبدالله به مردم گفت: «اسقونى شربة من الماء : یک جرعه آب به من بدهید» بینم، ندیدم. حسین کسی نبود که از آن مردم چنین چیزی طلب بکند. فقط یک جا دارد که حضرت در حالی که داشت حمله می کرد «و هو یطلب الماء» قرائن نشان می دهد که مقصود اینست: در حالی که داشت به طرف شریعه می رفت ( در جستجوی آب بود که از شریعه بردارد) نه اینکه از مردم طلب آب می کرد. (حماسه حسینی، ج 2، ص 218، بخش شعارهای عاشوراء) همچنین براساس تحقیق های انجام شده، چنین جمله ای در مقاتل معتبر وجود ندارد.
2. برفرض که امام حسین (ع) در روز عاشوراء برای علی اصغر خود تقاضای آب نموده باشند، نه از باب این است که امام خوی دشمنان خود را خوب نمی شناخت بلکه از باب اتمام حجت بود. حضرت می خواست در مقام عمل، سنگدلی، ناجوانمردی و عدم انسانیت دشمنان خود را به تاریخ و نسل های بعدی نشان دهد. می خواست بگوید ای مردم من با قومی وارد جنگ شدم که اصول اولیه انسانی و اخلاقی را زیر پای گذاشتند. همچنین اتمام حجتی برای خود دشمنان بود.
2. برفرض که امام حسین (ع) در روز عاشوراء برای علی اصغر خود تقاضای آب نموده باشند، نه از باب این است که امام خوی دشمنان خود را خوب نمی شناخت بلکه از باب اتمام حجت بود. حضرت می خواست در مقام عمل، سنگدلی، ناجوانمردی و عدم انسانیت دشمنان خود را به تاریخ و نسل های بعدی نشان دهد. می خواست بگوید ای مردم من با قومی وارد جنگ شدم که اصول اولیه انسانی و اخلاقی را زیر پای گذاشتند. همچنین اتمام حجتی برای خود دشمنان بود.