وصيّت در حجّ

ابراهيم بن مهزيار گويد:
به امام حسن عسکري × نامه نوشتم که دوستدارت علي بن مهزيار وصيّت کرده است که از درآمد ملکي که يک چهارم آن را براي شما در هر سال قرار داده، حجّي از جانب او انجام شود، تا مقدار بيست دينار. اينک راه بصره بسته شده و هزينه بر مردم دو برابر شده است و به بيست دينار اکتفا نمي کنند. همچنين گروه ديگري از دوستدارانت در حج هاي خود اينگونه وصيّت کرده اند.
حضرت × چنين نوشت:
يُجْعَلُ ثَلَاثُ حِجَجٍ حَجَّتَيْنِ إِنْ شَاءَ الله.
«سه حج را دو حجّ قرار دهند، إن شاء الله».
ابراهيم گويد: علي بن محمّد حضيني نيز به آن حضرت نوشت: پسر عمويم وصيّت کرده که با پانزده دينار در هر سال از طرف او حجّ به جا آورند و اين مقدار کافي نيست، در اين مورد چه مي فرمايي؟
حضرت × نوشت:
تَجْعَلُ حَجَّتَيْنِ فِي حَجَّةٍ إِنْ شَاءَ اللهُ إِنَّ اللهَ عَالِمٌ بِذَلِک.
«دو حج را در يک حج قرار مي دهند، إن شاء الله، خداوند به آن داناست».[1]