وصیتنامه شرعی نوشته ای است که در آن بدهکاری شخص نویسنده، نسبت به حق اللَّه و حق الناس یا طلب هایی که موجب تضییع حقوق وُراث می گردد، ذکر شود؛ به عنوان مثال نماز و روزه هایی که باید قضا شود یا پولی که دیگران از وی می خواهند و باید از اموال او پرداخت شود این مقدار از وصیت، واجب است و آنچه به عنوان نصیحت های اخلاقی و… ذکر می گردد یا نسبت به انجام هزینه های بعد از مرگ در امور خیر سفارش می شود – مشروط بر این که بیشتر از «یک سوم» کل اموال وصیت کننده نباشد – مستحب می باشد. از نظر شرعی در وصیتنامه، ثبت محضری یا پُر نمودن وصیت نامه های چاپی لازم نیست ولی برای این که بعداً در اجرا دچار اشکال نشود و دارای پشتوانه قانونی باشد، نوعی محکم کاری محسوب می گردد.