اگر مراد از سئوال اين است که چه گونه وجود حضرت منشأ نظم وثبات در عالم است. و به واسطه وجود مقدس امام زمان (عج) بركتها و رحمتهاي الهي شامل حال عالم و آدم ميشود؟ در اين مورد بايد گفت كه حضرت واسطه در فيض ميباشند و غيبت آن امام هم مانع از فيض رساني نميباشد، چرا كه وجود امام لطف است و تصرفش لطفي ديگر. خود حضرت نيز مي فرمايد: مردم از وجود من همانند آفتاب پس ابر سود مي جويند و من سبب آرامش و امنيت مردم روي زمين هستم همانگونه كه ستارگان امان اهل آسمانند.»[1]و اما اگر منظور از سؤال آن است كه با آمدن و ظهور حضرت، چگونه جهان از بينظمي به در آمده و آن حضرت به آن نظم ميبخشد.
در پاسخ بايد گفت: حضور حضرت و حكومت جهاني ايشان در عصر ظهور داراي ويژگيهاي منحصر به فردي است. كه با وجود آن ها جامعه بشري و بينظميهاي موجود در عالم هستي اصلاح گرديده و نظم خاصي پيدا ميكند. در ذيل اجمالاً به برخي از ويژگيهاي حكومت جهاني حضرت اشاره که موجب بر قراري نظم وآرامش در جهان ميشود اشاره مي کنيم:
1. خدمتگزاران و كارگزاران حكومت جهاني، از بزرگان و خوبان امت و اولياء الهي هستند. امام صادق ـ عليه السّلام ـ ميفرمايند: «هنگامي كه حضرت قائم آل محمد ـ صلّي الله عليه و آله ـ قيام كند، هفده تن را از پشت كعبه زنده ميگرداند كه عبارتند از: پنج تن از قوم موسي ـ عليه السّلام ـ آنان كه به حق قضاوت كرده و با عدالت رفتار ميكنند، هفت نفر از اصحاب كهف، يوشع وصي موسي، مؤمن آل فرعون، سلمان فارسي، ابادجانه انصاري و مالك اشتر».[2]و در روايتي تعداد آنان بيست و هفت نفر گفته شده است و قوم موسي را چهارده نفر بيان ميكند؛[3] «يا اين كه از اصحاب كهف به عنوان وزيران مهدي (عج) ياد شده است».[4]از اين روايات و احاديث همانند آن ها فهميده ميشود كه بار سنگين حكومت موعود، بر دوش افرادي است كه بارها ازمايش شدهاند و شايستگي خود را در آزمايشهاي گوناگون به اثبات رسانده باشند از اين رو ميبينيم كه در رأس حكومت مهدي (عج)، حضرت عيسي ـ عليه السّلام ـ قرار دارد كه يكي از پيامبران اولو العزم است.
2. مردم در اين عصر از رشد معنويت و اخلاق برخوردارند. امام صادق ـ عليه السّلام ـ فرمودهاند: هنگامي كه قائم ما قيام كند، شخص شب را به صبح ميرساند، در حالي كه نادان، ترسو و بخيل است و به هنگام صبح داناترين ، شجاع ترين و بخشندهترين انسانهاست و از دستورات امام تخلف نميكند.[5] يا اين كه حضرت علي ـ عليه السّلام ـ ميفرمايد: هنگامي كه قائم ما قيام ميكند كينههاي بندگان نسبت به يكديگر از دلهاي شان زدوده ميگردند.[6]امام باقر ـ عليه السّلام ـ هم ميفرمايند: هنگامي كه قائم (عج) ما قيام ميكند دستش را بر سر بندگان خدا ميگذارد و خردهاي شان را جمع كرده و اخلاق شان را كامل ميكند.
3. در حكومت جهاني حضرت در سايه حکومت عدالت محور مهدوي امنيت فراگير حاكم ميشود. پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ ميفرمايد: «… زمين را از عدالت پر ميكند تا جايي كه مردم به فطرت خويش باز ميگردند، نه خوني به ناحق ريخته ميشود و نه خوابيدهاي را بيدار ميكنند».[7]و امام باقر ـ عليه السّلام ـ ميفرمايد: به خدا سوگند، ياران مهدي (عج) آن اندازه ميجنگند تا خدا به يگانگي پرستيده شود و به او شرك نورزند و تا آن جا كه پيرزني سالخورده از اين سوي جهان به آن سوي رهسپار شود و كسي متعرض او نشود».[8]4. در عصر ظهور فقر ريشه كن ميشود. امام صادق ـ عليه السّلام ـ در اين باره ميفرمايد: «… زمين گنجهاي خود را بيرون ريخته و آشكار ميكند، به گونهاي كه مردم با چشم خود، آن را ميبينند و دارندگان زكات سراغ كسي ميگردند كه نيازمند باشد تا زكات شان را به او بدهند، ولي كسي يافت نميشود و مردم ـ از فضل و بخشش خداوند ـ از ديگران بينياز ميگردند».[9]5. قضاوت حضرت همانند قضاوت حضرت داود است. يعني حضرت از انسانها دليل و شاهد نميخواهد و به باطن و طبق واقع حكم ميكند و امام صادق ـ عليه السّلام ـ ميفرمايند: «دنيا به پايان نميرسد مگر اين كه مردي از ما اهل بيت خروج كند و به شيوه داود ـ عليه السّلام ـ حكم نموده و از مردم بيّنه نميخواهد».[10]6. شورشي عليه دولت حضرت پاي نميگيرد. امام باقر ـ عليه السّلام ـ ميفرمايد: «هيچ چيز نيست مگر مطيع ياران مهدي (عج) است، حتي حيوانات وحشي در زمين، و پرندگان وحشي در هوا، همه خشنودي ياران قائم (عج) را ميخواهند، تا آن جا كه بخشي از زمين به بخشي ديگر افتخار نموده و ميگويد: امروز يكي از ياران قائم (عج) بر من عبور كرد.»[11]7. حضرت مهدي (عج) از ارتشي قدرتمند برخوردار است. امام صادق ـ عليه السّلام ـ ميفرمايد: «آن روز كه لوط پيامبر ـ عليه السّلام ـ گفت: اي كاش قدرتي ميداشتم، يا به پناهگاهي محكم دست مييافتم، تمنايي جز قدرت قائم ـ عليه السّلام ـ نداشت. او در آن خواهش از توان فوق العاده اصحاب مهدي (عج) ياد نمود، زيرا هر مرد آنان، قدرت چهل مرد را داراست. شمشيرها را باز نخواهند داشت تا آن كه خدا را خشنود كنند».[12]آن چه كه ذكر شد بعضي از امكانات و ويژگيهاي حكومت جهاني حضرت است و امام زمان (عج) با تكيه بر قدرت خداي توانا و چنين امكاناتي نظم عالم گير را برقرار ميكنند، زيرا از حكومتي كه رهبرش مهدي فاطمه (عج) و كارگزارانش حضرت عيسي ـ عليه السلام ـ و مالك اشتر و… و اخلاق و معنويت مردم جامعهاش رشد يافته باشند و فقر ريشه كن و امنيت در درجه اعلا و قضاوت دستگاه قضائي مطابق با حق و واقع باشد جز باران نظم و فراگير شدن قانون و تن به مقررات دادن انتظار نميرود.
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. مهدي(عج) تجسم اميد، عزيز الله حيدري.
2. عصر ظهور، محمد حكيمي.
3. زمينه سازان ظهور، دشتي.
پي نوشت ها:
[1] . صدوق، كمال الدين و تمام النعمة، قم، دفتر انتشارات اسلامي وابسته به جامعه مدرسين، ص485.
[2] . مجلسي، محمدباقر، بحار الانوار، بيروت، مؤسسة الوفاء، چاپ دوم، ج 52، ص 346.
[3] . محمد بن الحسن الحر العاملي، اثبات الهداة، ج 3، ص 573، ح 707.
[4] . صافي گلپايگاني، لطف الله، منتخب الاثر، ناشر مكتبة الصدر، چاپ دوم، ص485.
[5] . طبرسي، نجم الدين، چشم اندازي به حكومت مهدي(عج)، قم، بوستان كتاب، ص184، به نقل از وافي، ج 2، ص 113.
[6] . همان، به نقل از خصال، ج 2، ص 254، ح 1051.
[7] . بحار الانوار، همان، ج 52، ص 290؛ اثبات الهداة، ج 3، ص 514؛ طوسي، غيبة، ص 274.
[8] . بحار الانوار، همان، ج 52، ص 345؛ عياشي، تفسير، ج 2، ص 62؛ نعماني، غيبة، ص 149.
[9] . بحار الانوار، همان، ج 52، ص 337؛ شيخ مفيد، الارشاد، ص 363.
[10] . همان، ص 319.
[11] . همان، ص 319.
[12] . همان، ص 327.