طلسمات

خانه » همه » مذهبی » پدیده‌های نجومی در قرآن

پدیده‌های نجومی در قرآن

عصراسلام: وجه اشتراک این آیات در این است که با پیشرفت علوم و گذشت زمان اسرار نهفته در آنها برای مردم آشکار می‌گردد.‌ یکی از این مسائل، بررسی پدیده‌های جوی و نجومی از جمله ستارگان و خورشید در این آیات است. تعداد این آیات در حد قابل توجهی است. 
از جمله خداوند در قرآن سوره طلاق آیه ۱۲ می‌فرماید: «الله الّذی خلق سبع سمواتٍ و من الارض مثلهنّ». خداوند کسی است که هفت آسمان را آفرید و از زمین نیز همانند آن را یعنی همان گونه که آسمان‌ها هفتگانه می‌باشند و این تنها آیه ای از قرآن است که اشاره به زمین‌های هفتگانه می‌کند، حال ببینیم منظور از این آسمان‌های هفتگانه چیست؟

ممکن است منظور از عدد هفت همان کثرت باشد، زیرا این تعبیر در قرآن مجید و غیر آن شده است بنابراین منظور از هفت آسمان و هفت زمین تعداد کثیر کواکب آسمانی و کراتی مشابه زمین است اما اگر هفت را برای تعداد و شماره بدانیم مفهوم آن وجود هفت آسمان می‌شود و در این صورت آنچه ما می‌بینیم و علم و دانش بشر به آن رسیده است مربوط به آسمان اول است و ماورای این ثوابت و سیارت شش عالم دیگر وجود دارد که از دسترس علم ما بیرون است و اما در مورد زمین‌های هفتگانه ممکن است اشاره به طبقات مختلف کره زمین باشد زیرا امروز ثابت شده که زمین از قشرهای گوناگونی تشکیل یافته است و یا اشاره به اقلیم‌های هفتگانه روی زمین است، زیرا هم در گذشته و هم در امروز کره زمین را به هفت منطقه تقسیم می‌کردند.

ولی ممکن است در اینجا عدد هفت که از تعبیر مثلهنّ استفاده می‌شود نیز برای تکثیر و اشاره به زمین هایی باشد که در عالم هستی وجود دارد تا آنجا که بعضی از دانشمندان فلکی می‌گویند: کراتی که مشابه کره زمین بر گرد خورشید می‌چرخند حداقل سیصد میلیون کره است هر چند با اطلاعات کمی که ما از ماورای منظومه شمسی داریم به دست آوردن عدد در این زمینه کار مشکلی است ولی به هر حال دانشمندان دیگر فلکی نیز تاکید می‌کنند که در کهکشان هایی که منظومه شمسی جزء آن است میلیون‌ها میلیون کره وجود دارد که در شرایط مشابه کره زمین قرار گرفته و مرکز حیات و زندگی می‌باشد، البته ممکن است علم و دانش بشر در آینده اطلاعات بیشتری درباره تفسیر این گونه آیات در اختیار ما بگذارد. ‌

همچنین آیاتی از قرآن تاریک شدن خورشید و متلاشی گشتن ستارگان را بیان می‌کند حقیقتی است که با علم امروز کاملاً هم آهنگ می‌باشد، در سوره تکثر آیات ۱ و ۲ آمده است: «اذالشّمس کوّرت و اذا النّجوم انکدرت.» هنگامی که خورشید در هم پیچیده شود و هنگامی که ستارگان فرو ریزند.‌ طبق بررسی دانشمندان خورشید دائماً در حال تجزیه و تشعشع و تبدیل به انرژی است و هر ثانیه که می‌گذرد چهار میلیون تن از وزن خورشید کاسته می‌شود ولی باید دانست که همین امر در دراز مدت به فنا و نابودی خورشید کمک می‌کند و سرانجام این جرم عظیم لاغرتر و کم فروغ تر و عاقبت بی نور می‌شود. 
این امر درباره ستارگان دیگر نیز صدق می‌کند و همان گونه که در آیات قرآن بیان شده است سرانجام خورشید و ستارگان آسمان بعد از طی شدن زمان طولانی، خاموش خواهند شد.‌به این ترتیب رموز و اسرار بسیاری از آیات قرآنی که به مسائل و بررسی آسمان‌ها و کهکشان‌ها و علم نجوم پرداخته است در طول زمان و با کشف و پیشرفت علوم و دانش جدید کشف گردیده و برای انسان‌ها آشکار می‌گردد.
نویسنده: نرگس زارع زادگان
پژوهه

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد