سيد شرف الدين عاملي را بهتر بشناسيد
 

تاريخ اسلام با فراز و نشيب هاي زيادي که داشته، بيشتر مردان مبارزي داشته که به مبارزه توجه داشته اند و از يک اصل مهم يعني ايجاد وحدت بين مسلمانان جهان غافل شده اند.
سيد عبدالحسين شرف الدين عاملي از بزرگان علماي شيعه يکي از بزرگواراني است که نقش زيادي در مبازرات استعماري و در عين حال تلاش براي وحدت مذاهب مختلف اسلامي در يک قرن اخير داشته ولي نامش حتي در ميان شيعيان هم کمتر شناخته شده است.
سيد اشرف الدين در سال 1290 هـ. ق. در شهر کاظمين به دنيا آمد، در شش سالگي در نجف به مکتب خانه رفت ولي در هشت سالگي به سرزمين آبا و اجدادي اش يعني جبل عامل بازگشت، در سال 1310 هـ. ق به توصيه ي پدر بزرگش سيد هادي صدر همراه با خانواده به سامرا رفت و در يک دوره ده ساله تحصيلات فقهي و اصولي خود را نزد فقهاي بزرگي چون آخوند ملاکاظم خراساني، شيخ الشريعه اصفهاني، آقا رضا اصفهاني، شيخ محمد طه نجف و… در حوزه سامرا و نجف گذراند.
پشتکار شرف الدين به گونه اي بود که در سي و دو سالگي اجتهاد مطلق او مورد تأييد همه ي مجتهدان بزرگ حوزه هاي علميه نجف، کاظمين، کربلا و سامرا قرار گرفت.
در سال 1332 براي بار دوم همراه با خانواده نجف را ترک کرد و از راه دمشق به سمت جبل عامل رفت، ابتدا در شحور اقامت کرد و از آن جا عازم صور شد.
در شهر صور حسينيه اي تأسيس کرد و براي مبارزه با استعمار فرانسه که سوريه و لبنان را در برگرفته بود، مدارس اسلامي را تأسيس کرد که در آن به رايگان به دختران و پسران مسلمان دروس جديد و معارف اسلامي آموزش مي داد.
شرف الدين دو جبهه ي جديد را براي خود برگزيد، يکي مبارزه با فئوداليسم و زمينداران بزرگ بود که مردم لبنان را استثمار مي کردند و ديگري هم مبارزه با استعمار فرانسه بود، سيد خود لباس رزم پوشيد و به مبارزه با فرانسه اقدام کرد و اعلام جهاد کرد، همين موضوع باعث شد تا فرانسويان وجود او را در لبنان براي مصالح سياسي خود خطرناک بدانند و حکم اعدام او را صادر کردند.
سيد به مصر رفت و آنجا بود که انديشه هاي وحدت گراي خود را به معرض بحث گذاشت، همانجا بود که جمله معروف: « فرقتها السياسه، فلتجمعها السياسه» را عنوان کرد به اين معني که شيعه و سني را سياست از يکديگر جدا کرد و بايد سياست آنها را دوباره با هم جمع کند.

مباحثات
 

سيد پيش از آمدن به مصر دچار يک مشکل بزرگ شده بود، مأموران فرانسوي که به خانه ي شرف الدين حمله کرده بودند، خانه را به آتش کشيده بودند و بسياري از تأليفات گرانبها و چاپ نشده ي او در آتش سوخته بودند.
سيد اما با درايت دانست که بهترين نقطه حرکت به سمت هدف وحدت، دانشگاه الازهر يعني بزرگ ترين پايگاه علمي و ديني اهل تسنن است، در آنجا مجموعه بحثي با «شيخ سليم بشري» انجام داد و اين دو عالم شيعه و سني هر دو با بهره گيري از اخلاق بحث هاي علمي و مناظره هاي مفيدي برگزار کردند، مجموعه اين بحث ها در قالب 112 نامه در کتابي به نام «المراجعات» چاپ شد.

وحدت
 

او در سال 1340 آماده ي سفر حج شد، از بيروت با يک کشتي به سرزمين خانه ي خدا رفت. سفر سيد به عربستان يکي از استثنايي ترين سفرهاست به طوري که سيد مورد استقبال مقامات دولتي و نماينده پادشاه وقت عربستان يعني «ملک حسين» قرار گرفت.
حج آن سال بسيار باشکوه برگزار شد، سيد شرف الدين در غبارروبي و عطرافشاني خانه ي خدا با ملک حسين شرکت کرد و به خواست پادشاه عربستان نماز جماعت را در مسجد الحرام اقامه کرد، اين اولين نماز جماعتي بود که در مسجد الحرام به امام يک عالم شيعي برگزار مي شد و همه ي مسلمانان اعم از شيعه و سني پشت سر او نماز خواندند.
شايد دليل آن هم تلاش هاي سيد براي وحدت شيعه و سني بود، او ميلاد پيامبر را در دوازدهم ربيع الاول جشن مي گرفت و پس از پايان جشن به ديدار اهل سنت مي رفت و در جشن آنها شرکت مي کرد.

همراهي با شيعيان ايران
 

شرف الدين از جنبش ملي شدن نفت ايران را اطلاع کامل داشت و مردم لبنان را در جريان حوادث ايران قرار مي داد، هنگامي هم که آيت الله کاشاني در سال 1331 هـ. ش. به لبنان سفر کرد، استقبال زيادي از ايشان به عمل آوردند و آيت الله کاشاني از اطلاع مردم لبنان از مبارزات صنعت نفت ايران شگفت زده شد.
در سال 1332 هـ. ش هم شهيد نواب صفوي در مسير سفر به مصر يک شب را در لبنان و منزل سيد شرف الدين گذراند و درباره مسائل مهم سياسي و اجتماعي جهان اسلام گفتگو کردند.
تجربه ارزشمند ايران در ملي کردن صنعت نفت موجب شد که سيد شرف الدين به حمايت از جنبش عربي مصر براي ملي شدن کانال سوئز در سال 1956 ميلادي پيوست و اين حرکت را حمايت کرد.
سيد شرف الدين پس از گذراندن عمري در راه مبارزه عليه استعمار و به جا گذاردن انبوهي از آثار گرانقدر علمي و فقهي مانند: الفصول المهمه (به فارسي با عنوان در راه تفاهم ترجمه شده است)، ابوهريره (کتابي در پاسخ به جريان ابوهريره)، الکلمه الغراء، في تفضيل الزهرا، المجالس الفاخره في ماء تم العتره الطاهره ( که کتابي چهار جلدي بوده که در آتش افروزي فرانسويان تنها مقدمه ي آن مانده)، اجوبه المسائل جار الله و… به جاي گذارد.
هنگامي که در سال 1377 هـ. ق سيد در بيمارستان بيروت بستري شد انبوهي از مردم لبنان به عيادت ايشان آمدند ولي ايشان در 87 سالگي و در 7 جمادي الثاني 1377 هـ. ق (مصادف با ارديبهشت ماه) چشم از جهان فرو بست.
منبع: ماهنامه شاهد جوان شماره 59