«حجاب ها و پرده ها مانع از شنيدن و ديدن حق است، مانع از فهم و ادراک حقايق و معارف و لذت بدن از آنهاست. اين پرده ها انسان را محاصره کرده اند. اين پرده ها بايد پاره شوند. اين پرده ها، پرده ي هوي و هوس است. پرده ي دلخواهي است. اگر انسان دلخواهي و هوس خود را کنار بزند و دور بيندازد، همه ي کارهاي او درست مي شود.
اين هواها مانع از ادراک حقايق است، مانع از معرفت خداست. اگر هوي و هوس کنار رود، همه ي پرده ها و حجاب ها از گوش و چشم و دل کنار مي رود. اگر توجه به ماديات و بيچارگيِ نسبت به امور مادي از انسان گرفته شود، انسان خدا را مي بيند».
«چيزي که مي تواند دنيا را اصلاح کند، کمال عقل است. کمالي که در پرتو عبوديت حق حاصل مي شود. اگر انسان، عاقل شد همه ي آتش ها خاموش مي شود. اگر آتش درون انسان ها خاموش شود، همه ي آتش هاي بيروني خاموش خواهد شد.»
«اگر کسي گفت: من بنده ي خدا هستم، ولي حقوق همسايه را تضعيف کرد، حقوق همشهري ها را تضعيف کرد، تکاليف الهي را حفظ نکرد و گوش و قلب و دستش در اختيارش نبود، اين بنده ي شيطان است، نه بنده ي خدا».
«مکتب اسلام، نماز و معارفش و معرفت خدا، همه براي اين است که تو ساخته شوي، اگر تو ساخته شوي، همه چيز ساخته مي شود. اگر تو خراب باشيد، همه چيز خراب مي شود. کاري کنيد که خرابي ها را اصلاح کنيد، آباد نمي خواهيد بکنيد، جلوي خرابي هاي خود را بگيريد».
«ماهيت مان اين باشد که کسي را آزرده نکنيم، حق کسي را تضييع نکنيم، مال کسي را نبريم، غيبت نکنيم و به کسي دروغ نگوئيم. خلاصه براي نجات از اخلاق رذيله بايد خود انسان راه بيفتد، بايد متوجه باشد و جلوي چشم و زبان خود را بگيرد. اگر به چشم آزادي دادي، بعد گرفتاري هاي ديگري پيدا مي کني.»
«بايد ابتدا خود را ساخت و از بدي ها و جهالت ها دور کرد، عبادت خالص خدا کرد و بعد ديگران را. پيامبر(ص) اگر به شما مي گويد امانتدار باشيد، خودش امين است.»
«تکاليف الهي، همه رحمت و سازنده است. نماز و روزه اش سازنده است. نماز به انسان مي گويد: موحد و خداپرست باش. اگر اين چنين باشي، دنبال محرّمات نمي روي، دنبال غارتگري نمي روي و حرفت از صد سند معتبرتر است. اين است مسلماني. آدمي که صبح تا به شام، هزار دروغ بگويد و افتخار کند که به مقصد خود که مقصدي کودکانه است رسيده است، انسان نيست. خلاصه اينکه همه احتياج به سازندي دارند. اگر خودتان را ساختيد، مردم هم ساخته مي شوند.»
«هفتاد سال از عمر ما مي گذرد و يک نماز معراجي به جا نياورده ايم. اگر نماز معراجي نداشته ايم، نماز نبوده است. آيا تا به حال يک نماز ناهي از فحشا و منکر انجام داده اي؟ نمازي که از دروغ و فحشا و محرمات جلوگيري کند. زبان و دست و چشم و گوش ما مقيد به اين است که فرمان خدا ببرند. اگر ما منکرات را به جا مي آوريم، نماز ما نماز نيست.»
«همه ي موانع از خود انسان است. رذالت هاي نفساني، جهالت ها و گرفتاري شهوات، مانع اي است که انسان حقايق را ببيند و مشاهده کند و بفهمد که هر لحظه در نعمت هاي الهي غرق است. چشم و گوش و دست انسان همه از نعمت هاي الهي است. اگر انسان دست يا چشم يا گوش نداشته باشد يا سوء هاضمه پيدا کند مي فهمد که چقدر اوضاع خراب است… زماني قدر اين نعمت ها را مي دانيم که از اين نعمت ها خبري نيست. زماني که بايد دست شما را بگيرند تا بلند شويد، مي فهميد که نعمت جواني چقدر قيمت دارد.»
منبع: قدر شماره: 23