این که چرا همه انبیاى اولوالعزم در خاورمیانه ظهور کرده اند براى ما معلوم نیست. البته به طور اجمالى و احتمالى نکاتى را مى توان بیان داشت، ولى علم تفضیلى و دقیق آن نزد خدا است. از طرفى باید متوجه این نکته بود که عدم انگیزش پیامبرى اولوالعزم در مناطق یاد شده، مساوى با نبودن پیامبر الهى نیست؛ بلکه خداوند پیامبران زیادى را برانگیخته است که آیین و شریعت پیامبران اولوالعزم را تبلیغ کرده و پیام الهى را به همه نقاط جهان رسانده اند؛ حتى شخصیت هایى چون بودا – که در هند، چین و بسیارى از مناطق جنوب شرق آسیا تحت تأثیر آیین او مى باشند – بنا بر احتمالى از پیامبران الهى بوده اند و جالب این که در آثار به جاى مانده از کنفوسیوس و بودا و ادیانى – که امروزه به عنوان «ادیان پنهان خدا» شناخته مى شوند – نکاتى (همانند بشارت هاى تورات و انجیل) درباره پیامبر اکرم(ص) وجود دارد. همین طور که مشاهده مى کنید در این مناطق امروزه اسلام نیز بسط و گسترش جدى یافته و مسلمانان زیادى وجود دارد. اما این که تصور شود با صرف وجود یک پیامبر الوالعزم و بشارت هاى او یک میلیارد چینى مسلمان شوند، تخیلى بیش نیست! اگر چنین مى بود باید پیروان آیین مسیح و یهودیان نیز همگى مسلمان شوند، در حالى که علماى مسیح و یهود قبل از ظهور پیامبر اکرم(ص) همواره از آمدن پیامبر جدید خبر مى دادند و تمام نشانه هاى یاد شده در کتاب هایشان را بر حضرت محمد(ص) منطبق یافتند؛ ولى از همان مراحل آغازین بعثت با ایشان به مقابله و رویارویى برخاستند.