چرا امام علی(ع) از داخل شدن مال خود در بیت المال جلوگیری می کردند؟

الف) حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) نسبت به حفظ، نگهداری و مصرف بیت المال نهایت احتیاط و کمال دقت را داشتند؛ مثلاً روزی در محل کار ایشان چراغی روشن بود آن حضرت مشغول محاسبات لازم بود که طلحه و زبیر به آن حضرت وارد شدند امام علی(ع) چراغی را که از بیت المال در مقابلش روشن بود خاموش و چراغ دیگری روشن کرد. ولی این که امام علی(ع) از داخل شدن مالش به بیت المال خودداری می کرد اگر منظورت دقت و احتیاط در حفظ بیت المال باشد، درست است اما این بدین معنا نیست که امام علی(ع) اهل انفاق و بخشش نبود؛ بلکه انفاق در زندگی آن حضرت یک اصل بود و آیات مختلفی در این مورد در شأن آن حضرت و خانواده اش نازل شده است. از جمله آیه: وَ یُطْعِمُونَ اَلطَّعامَ عَلی حُبِّهِ ؛ (انسان، آیه 9-8) و دادن زکات (انگشتر) در حال رکوع، (مائده، آیه 55). در روایتی آمده است: روزی حضرت زهرا(س) خدمت پیامبر اسلام(ص) رسید. رسول خدا(ص) پس از سلام و احوال پرسی، درباره حضرت علی پرسید. حضرت زهرا(س) عرض کرد یا رسول الله مایدع علی شیئاً من رزقه الا وزعه بین المساکین ؛ علی از طعام و غذا چیزی در خانه باقی نمی گذارد هر چه دارد به تهیدستان می بخشد. (بحارالانوار ج 43 ص 143 دارالکتب الاسلامیه)ب ) حکمت این عمل حفظ و حمایت بیت المال و جلوگیری از حیف و میل آن است آن حضرت در این مورد می فرمایند جود الولاه بفی ء المسلمین جور و ختر؛ سخاوتمندی زمامداران در اموال عمومی مسلمانان ستم و عهد شکنی است. (غررالحکم 4725).