طرز تفکر «نقد بودن دنیا و نسیه بودن آخرت»، در گذشته و زمان پیامبران نیز وجود داشته و افرادی همچون قارون این گونه بودند، اما سرانجام چنین کسانی جز هلاکت و بدبختی دنیا و آخرت ، چیزی دیگری نبود. اگر کسی واقعاً در اعماق فطرت خویش، عقیدهای به آخرت ندارد، مانند قارون در همین دنیا تنها به خوشگذرانی و شهوترانی بگذراند تا ببیند سرانجام او چه میشود؟! در حالی که آخرت امرى است یقینى که عقل و قلب سلیم بر یقینى بودن آن گواهی میدهد و میداند که دنیا مزرعه آخرت است.
بهعلاوه؛ اینگونه نیست که هرکار نیک و پسندیدهای که انسان انجام دهد در این دنیا هیچ اثر و ثوابی نداشته باشد و تنها در آخرت ثواب و اثرش را ببیند و نسیه باشد، بلکه خداوند برای هر عمل خوب و پسندیدهای که انسان انجام میدهد و یا گناهی را ترک میکند، آثار و ثوابی قرار داده که این آثار -متناسب با حدود و وسعت جهان مادی- نصیب انسان در همین دنیا میشود؛ چه متوجه این آثار شود و چه نشود، هر چند آثار و ثواب اعمال در جهان آخرت به مراتب از عالم دنیا آشکارتر و بالاتر است.
بهعلاوه؛ اینگونه نیست که هرکار نیک و پسندیدهای که انسان انجام دهد در این دنیا هیچ اثر و ثوابی نداشته باشد و تنها در آخرت ثواب و اثرش را ببیند و نسیه باشد، بلکه خداوند برای هر عمل خوب و پسندیدهای که انسان انجام میدهد و یا گناهی را ترک میکند، آثار و ثوابی قرار داده که این آثار -متناسب با حدود و وسعت جهان مادی- نصیب انسان در همین دنیا میشود؛ چه متوجه این آثار شود و چه نشود، هر چند آثار و ثواب اعمال در جهان آخرت به مراتب از عالم دنیا آشکارتر و بالاتر است.