چرا با وجود اينكه واژة علي در صدق الله العلي العظيم معناي به غير از اينكه با نام حضرت علي ـ عليه السلام ـ است اهل سنت از اين واژه استفاده نمي كنند؟

قبل از پرداختن به اصل پاسخ بايد گفت اين عبارت «صدق الله العلي العظيم» عبارتي متبرك است كه در بردارندة شهادت قاري قرآن به صدق خداوند و كلام اوست كه در پايان قرائت قرآن اداء مي گردد. و اين ذكر از حضرات معصومين ـ عليهم السلام ـ است كه در رابطه با آداب تلاوت قرآن وارد شده است كه به يك نمونه اشاره مي شود, ابن سلام از پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ سوالات متعددي كردند كه يكي از آنها اين بود اي محمد ـ صلي الله عليه و آله ـ به من خبر ده شروع و ختم قرآن با چيست؟
پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمود: شروع آن با بسم الله الرحمن الرحيم و پايان آن صدق الله العلي العظيم است.[1] و روايت ديگر مربوط به اعمال ام داود است كه امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمود: بعد از خواندن قرآن در حاليكه رو به قبله هستي صدق الله العلي العظيم بگو.[2] شيعه هم با اطاعت و پيروي از حضرات معصومين ـ عليهم السلام ـ بعد از تلاوت قرآن از اين ذكر غافل نيستند. اما اهل سنت اين ذكر را به صورت ناقص اداء مي كنند و از گفتن العلي اباء دارند. در حاليكه براي اين ذكر غير از حديث پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ كه در جواب ابن سلام فرموده، دليل ديگري ندارد. چون اكثر كتب حديثي اهل سنت مانند: صحيح بخاري، صحيح مسلم، سنن ابن ماجه، سنن ابي داود، سنن ترمذي، سنن نسائي و غيره مورد بررسي و تفحص قرار گرفته كه چنين ذكري چه با «العلي» و چه بدون «العلي» يافت نشده است، پس دليل شيعه براي اين ذكر در ختم تلاوت قرآن، كلام پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ است كه در جواب ابن سلام فرموده است.
عاملي كه اهل سنت را وادار نموده است كه از كلمة «العلي» در اين ذكر اعراض كنند و خيلي هم برجسته به نظر مي رسد اين است كه اهل سنت عده اي از اعمال خود را به خاطر لجاجت و عناد با شيعه مخالفت با اعتقادات شيعه انجام مي دهند كه در ابواب فقه نمونه هاي زيادي را مي توان يافت كه هيچ دليل نقلي كه از پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ وارد شده باشد ندارند. مثلاً خواب را باطل كننده وضو نمي دانند كه اكثر مذاهب فقهي اهل سنت به اين امر عامل هستند.[3] در حاليكه شيعه بنابر احاديث وارد شده از ذهن بيت خواب را باطل كننده وضوء مي دانند. و موارد متعدد ديگر از اين قبيل وجود دارد كه لازم به ذكر نمي باشد. و ذكر «صدق الله العلي العظيم» نيز از اين قبيل اعمال است كه به خاطر اينكه با روش و اعمال شيعه مطابقت نداشته باشند در آن تغيير يا حذف انجام داده اند. و نيز چون كلمة العلي كه از اوصاف خداوند متعال است و شيعه هم به اين نيت ذكر مي كند، با نام امير المومنين ـ عليه السلام ـ شباهت لفظي دارند،‌ انگيزة آنان را در حذف بيشتر نموده و بالخصوص از عصر اموي حساسيت زيادي به اين مسائل در بين اهل سنت به وجود آمده و تا امروز ادامه دارد.
پس بنابراين اهل سنت هيچ دليل مستند نقلي براي حذف كلمة «العلي» ندارند جزء لجاجت و  عناد با شيعه و اهل بيت ـ عليهم السلام ـ .

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. علامي ابوالفضل، آشنائي با آداب تلاوت قرآن، انتشارات حضور، 1375، قم.
2. حسيني، حسين، هفده گفتار در علوم قرآن، از سه مفسر، ابوالفتوح رازي، فيص كاشاني، محمد جواد بلاغي، انتشارات بدر، 1370، قم.

پي نوشت ها:
[1] . علامه مجلسي، بحارالانوار، ج 57، ص 243، باب 37، ص 241، چاپ بيروت.
[2] . همان، ج 95، ص 400، باب 26.
[3] . الامام شافعي، كتاب الام، ج 2، ص 28، دارالفكر، 1400 قمري، محل بي نا، و عبدالكريم بن محمد الرافعي، فتح العزيز في شرح الوجيز، ج 2، ص 21، ناشر بي نا.