لازم است دانسته شود که شدت مصائب وارده قبل از شهادت؛ و مصائب وارده بعد از شهادت، خود به خود باعث ایجاد چهره ای مظلوم برای امام حسین (ع) می گردد.
با تحلیل کاربرد واژه مظلوم در باره امام حسین (ع) به این نتیجه می رسیم که مظلومیت متصور برای آن امام (ع) مظلومیتی نیست که حضرتش یک انسان ضعیف و ستم پذیر ترسیم گردد، بلکه مظلومیتی همراه با عزت مندی است که با شخصیت عظیم ایشان هیچ منافاتی ندارد. در واقع برای بیان مصائب وارده بر ایشان مجبور به ترسیم ظلم های دشمنان و مظلومیت امام و اهل بیتش هستیم. بدیهی است که اگر منظور از ترسیم مظلومیت امام بیان ظلم های دشمنان در حق ایشان باشد، از طرف شرع مقدس پذیرفته شده، بلکه لازم است. و اگر منظور از ترسیم مظلومیت امام ضعف و ستم پذیری او است این بیان باطل و مسلماً حرام است.
بنابراین، مظلوم بودن امام حسین (ع)؛ به معنای تحلیل ظلمهایی است که بر حضرت و صحابه او تحمیل شد و هیچ منافاتی با عزّت مندی آن شخصیت عظیم ندارد، بلکه عزّت سیدالشهداء و همراهانش را بیشتر روشن میسازد. از این رو است که ما حتی به لزوم این تحلیل ها اعتقاد داریم.
البته ترسیم چهره امام حسین (ع) به انسانی مظلوم، دلایل دیگری نیز دارد، اهدافی همانند بیدار کردن افکار عمومی جهان، و افشاى جنایات دشمنان که چراغ هدایتى است برای نسل هاى آینده و… .