چرا در قرآن كريم صريحا اسم امام علي _ عليه السلام _ و ساير امامان اشاره نشده، است؟

براي فهم روش قرآن در طرح مسألة امامت و معرفي جايگاه امامان و حجت هاي الهي(ع) لازم است چند نکته ذکر شود:
1. خداوند متعال مي فرمايد: «ما قرآن را نازل كرديم و ما به طور قطع نگهدار آنيم»[1]. يكي از راه هاي حفظ قرآن از تحريف توسط خداوند متعال، بيان و اشاره به پيشوايان معصوم _ عليهم السلام _ در ميان آيات ديگر و پنهان نمودن چنين آياتي دربارة آن بزرگواران است. و در واقع اين خود يكي از اسباب حفظ قرآن از تحريف است. از طرفي از نظر فن بلاغت و فصاحت به كنايه سخن گفتن همواره از صراحت رساننده تر و مؤثر تر است.
2. انسان موجودي مختار و با اراده است و علي رغم همة عوامل و شرايط و با حفظ حاكميت قدرت و اراده الهي، بشر قادر به انجام افعالي است كه اگر اراده مي كرد مي توانست آن را انجام ندهد و به گونه اي ديگر رفتار كند، پس انسان مجبور نيست؛ زيرا اگر انسان اختياري در انجام كارهايش نداشته باشد، ديگر جايي براي وظيفه و تكليف و امر و نهي و پاداش و كيفر، باقي نخواهد ماند و در اين صورت هدف آفرينش نقض خواهد شد، چون هدف از آفرينش جهان طبيعت، فراهم شدن زمينة آفرينش انسان است تا با فعاليت اختياري و عبادت و بندگي خداوند متعال، به والاترين كمالات ممكن و مقام قرب الهي نايل گردد و شايستة دريافت رحمت هاي ويژة پروردگار شود. پس قدرت تصميم گيري و انتخاب يكي از يقيني ترين اموري است كه مورد شناسايي انسان واقع مي شود.[2]بنابراين، يكي از سنت هاي الهي، اختيار داشتن مردم و امتحان و آزمايش آن ها در عرصه هاي مختلف هستي است، اگر خداوند متعال با قدرت نامتناهي خويش بخواهد اراده و اختيار انسان ها را در زمينة تحريف قرآن كريم بگيرد، هدف از خلقت انسان توسط خداوند متعال نقض مي شود.
پس بهترين شيوة حفظ قرآن از تحريف و تعطيل نشدن سنت هاي خداوند متعال، حفظ قرآن از تحريف، با بيان كليات مسائل و برچيدن زمينه هاي تحريف و تصرف، و بيان مقاصد و اهداف اصلي مانند امامت، ولايت و … در قالب كنايه و به صورت غير مستقيم است و در قرآن كريم نيز همين كار توسط خداوند متعال صورت گرفته است، و موضوعات مهمي مثل امامت و ولايت اهل بيت _ عليهم السلام _ و … را در ميان آيات ديگر آورده و با كنايه آن ها را براي مردم بيان كرده است و مردم نيز بايد با استفاده از روايات اسلامي در ذيل آيات و دلائل عقلي و … به حقايق پي ببرند.[3]

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. محمدهادي معرفت، علوم قرآني، قم، مؤسسه انتشاراتي التمهيد.
2. محمدتقي مصباح يزدي، آموزش عقايد، تهران، سازمان تبليغات اسلامي.
3. محدهادي معرفت، صيانة القرآن من التحريف، قم، دفتر تبليغات اسلامي حوزة علمية قم.
 
پي نوشت ها:
[1] . حجر/ 9.
[2] . ر.ك: مصباح يزدي، محمدتقي، آموزش عقايد، تهران، سازمان تبليغات اسلامي، ص 139 ـ  154.
[3] . ر.ك: طباطبائي، محمدحسين، الميزان في تفسير القرآن، قم، مؤسسة النشر الاسلامي، ج 17، ص 398؛ و مكارم شيرازي، ناصر و همكاران، تفسير نمونه، تهران، دارالكتب الاسلامية، چاپ چهارم، 1364 ش، ج 2، ص 490.