دین وظیفه خلق ابزار مادی برای زندگی را ندارد و عمدتاً ساخت اینها بر عهده عقل بشری بوده است و انتظار خلق چنین ابزاری از دین، انتظاری نابجا است. پس آنچه از مخترعان و دانشمندان در خلق ابزار مادی وجود دارد را نمی توان از پیامبران و ائمه انتظار داشت.
اما درباره افتخارات علمی مسلمانان باید بگوییم که مسلمانان تمدنی را شکل دادند و در این تمدن علمای بزرگی در علوم مختلف از جمله فلسفه، کلام، نجوم، ریاضی، پزشکی، شعر و … وجود داشتند. نقش شیعیان نیز در آن بسیار شگرف و پر اهمیت بوده است. در فلسفه، مسلمانانی چون ابو علی سینا و فارابی که شیعه بوده اند را می توان نام برد. این دو تأثیرات شگرفی بر تفکرات فلسفی و تفکرات آینده غرب گذاردند به گونه ای که کتاب های ابوعلی سینا تا قرن هفدهم در دانشگاه های غرب تدریس می شد. در نجوم نیز این مسلمانان و شیعیان بودند که بسیاری از تئوری ها را پی ریزی کردند. مسلمانان همچنین روش های مهم و بزرگی را برای استفاده از عقل در دفاع از دین بنا نهادند که علم کلام نامیده شد.
همچنین اسلام، به ویژه تشیع از جمله ادیان و مذاهب معدودی هستند که اصرار زیادی بر توجه و استفاده از عقل دارند و تلاش و تشویق های بسیاری برای یادگیری علوم مختلف در دستورات دینی مسلمانان به صورت عام و شیعیان به صورت خاص وجود دارد.