طبق نظریۀ قدما، منظور از افلاک همان اجسام اثیری استکه خود از نُه طبقه تشکیل شده استکه هفت فلک از آن هریک بهنام یکی از کواکب سبعه نامگذاری شده و فلک هشتم، فلک بروج یا ثوابت بوده و فلک نهم را فلک اطلس یا محدد الجهات نامیدهاند که آخرین حد از عالم اجسام (اعم از عنصری و اثیری) است.
بر اساس صریح آیات قرآن تمامی سیارات و اجرام سماوی و کهکشانها تنها زینتهای آسمان دنیا (آسمان اول) محسوب میشوند که ما از درک همین آسمان هم عاجزیم، حال آنکه آسمان خود هفت طبقه و هفت مرتبه را شامل است و آسمانهای بالاتر هرچه باشند، خارج از این محدوده و مرتبهای هستند که برای آسمان اوّل تعریف شده است.