چند نكته درباره قسم خوردن

– كسى كه قسم مى‌ خورد اگر حرف او راست باشد قسم خوردن او مكروه است و اگر دروغ باشد حرام و از گناهان بزرگ مى‌ باشد.
– اگر قسم بخورد كه كارى را انجام دهد يا ترك كند،چنانچه عمداً مخالفت كند،گناه كرده و بايد كفّاره بدهد.

كفاره قسم
آيات عظام امام، مكارم، نوري و بهجت: كفاره قسم آن است كه ده فقير را سير كند، يا آنان را بپوشاند و اگر اينها را نتواند بايد سه روز، روزه بگيرد.
آيات عظام صافى، تبريزى، سيستانى: كفاره قسم آن است كه ده فقير را سير كند، يا آنان را بپوشاند و اگر اينها را نتواند بايد سه روز روزه پى‌درپى بگيرد.
آيت الله فاضل: مسأله قسم دو نوع است:  
الف. قسم براى انجام يا ترك كارى در آينده: اگر قسم بخورد كه كارى را انجام دهد يا ترك كند مثلًا قسم بخورد كه روزه بگيرد، يا دود استعمال نكند، چنانچه عمداً مخالفت كند، بايد كفّاره بدهد، يعنى يك بنده آزاد كند، يا ده فقير را سير كند، يا آنان را بپوشاند، و اگر اينها را نتواند بايد سه روز پى‌درپى، روزه بگيرد. 
ب. قسم براى اثبات يا نفى چيزى: كسى كه براى اثبات يا نفى چيزى قسم مى‌خورد، اگر حرف او راست باشد قسم خوردن او مكروه است و اگر دروغ باشد حرام و از گناهان بزرگ مى‌باشد ولى كفارۀ قسم را ندارد. 

پي نوشت: 
توضيح المسائل مراجع، ج2، م 2675 و 2670

كانال “مقلدين مراجع تقليد”