اگر منظور زشتى و زیبایى وجود و ذات باشد، در دار هستى هیچ موجود زشتى یافت نمى شود؛ چرا که همه صادر از حضرت حق و معلول اویند و چون خداى بزرگ جمیل است، سنخیّت ایجاب مى کند معلول خدا نیز زیبا و جمیل باشد. اگر منظور زشتى و زیبایى فعل باشد، آرى عصیان آلودگى است و عامل عصیان – هر چند از زیبایى چهره برخوردار باشد – در واقع زشت و ناپسند است. اگر منظور زشتى و زیبایى چهره باشد، چون شیطان از طایفه جنّیان است و آنان از جسمى لطیف به نام آتش خلق شده اند، با حواس ظاهرى ما محسوس نیستند. شیطان چون امر حضرت حق را عصیان کرد، نمى تواند از گروه فرشتگان باشد. چون فرشتگان تسلیم محض خداوند بزرگند و هیچ گونه گناه و عصیانى درباره شان متصور نیست. قرآن درباره فرشتگان مى فرماید: فرشتگان اهل نافرمانى خداوند نیستند.1 همچنین قرآن کریم مى فرماید: شیطان از نوع جن بود و از راه و رسم بندگى خدا خارج شد.2 ما جن را از آتش آفریدیم.3 شیطان گفت من بهتر از انسانم چون مرا از آتش آفریدى و او را از گِل.4 این آیات نشان مى دهد شیطان جن است و از آتش آفریده شده است.
پى نوشت:
1. تحریم(66): 6.
2.کهف(18): 50.
3. حجر(15): 27.
4. اعراف(7): 12.
پى نوشت:
1. تحریم(66): 6.
2.کهف(18): 50.
3. حجر(15): 27.
4. اعراف(7): 12.