چه دلایل نقلی، مؤید اهمیت نیّت در عمل هستند؟

از رسول اکرم(صلّی الله علیه و آله) در روایت متواتر میان شیعه و سنی رسیده است که: «اَّنِمَا الْاَعْمالُ بِالنِّیّاتِ؛ (وسائل1/8)همانا کارها وابسته به نیتهاست».«لِکُلِّ امْرِءٍ مانَوی؛(وسائل1/8) برای هر کس همان است که آن را قصد کرده است».
«لا عَمَلَ اِلاّبِنَیَّةٍ؛(وسائل1/8)هیچ عملی بدون نیت پذیرفته نیست».
در حدیثی به این شکل روایت شده است: «اِنَّمَا الْاَعْمالُ بِالنِّیَّةِ، وَ اِنَّما لِامْرِءٍ مَانوی، فَمَنْ کانَتْ هِجْرَتُهُ اِلَی اللهِ وَ رَسولِهِ فَهِجْرَتُهُ اِلَی اللهِ وَ رَسولِهِ، وَ مَنْ کانَتْ هِجْرَتُهُ لِدُنْیا یُصیبُها اَوِ امْرَاَةٍ یَتََزَوَّجُها فَهِجْرتُهُ اِلی ما هاجَرَ اِلَیْهِ؛ (صحیح مسلم6/48) همانا اعمال، وابسته به نیت است؛ برای انسان همان است که قصد کرده و هدف قرار داده است. هر کس به خاطر خدا و رسول هجرت کرده است، هجرتش به سوی خدا و رسول است؛ و هر کس به خاطر زنی که با او ازدواج کند و یا به خاطر ثروتی که به چنگ آورد هجرت کرده است، هجرتش به سوی همان خواهد بود».
امام صادق(ع) فرمود: «کارتان را برای خدا قرار دهید نه برای مردم، زیرا هر چه برای خدا است برای (بسوی خدا) است و هر چه برای مردم است بسوی خدا بالا نمی رود». (وسائل الشیعه1/11و12)
مجموعه آثار شهید مطهری ج1 – عدل الهی، شهید مطهری