دلبستگی به دنیا و تعلق به مادّیات انسان را نسبت به مسائل معنوی سخت دل و غیر قابل انعطاف میسازد. این کاملاًً, طبیعی است که وقتی انسان توجهات خود را بر چیزی متمرکز ساخت و به اصطلاح به آن دل داد, نسبت به آنچه که با آن چیز تضادّ و تزاحم دارد بیتفاوت و کم توجه میشود و به همین دلیل است که وقتی انسان به شخصی علاقه شدید پیدا میکند, کمتر به اشخاص دیگر توجه پیدا خواهد کرد.اخلاق در قرآن جلد اول 418،آیة الله مصباح یزدی