قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
براي رسيدن به صوت و لحن زيبا در قرائت قرآن کريم نكاتي را بايد رعايت كرد، از جمله:
1. فرگيري قوانين روانخواني و تجويد: قاري ميتواند در جلسات دوره خواني و آموزش، نزد اساتيد تجويد با قواعد روخواني، روانخواني و تجويد آشنا شود و آن ها را در قرائت به كار گيرد، در اين راستا كمك گرفتن از كتابهاي آموزش تجويد، استفاده از نوارهاي آموزشي و گوش دادن به صوت اساتيد قرائت و توجّه به چگونگي اداي كلمات توسط ايشان مفيد است.
2. برخورداري از استعداد صوت مناسب: استعداد صوت و لحن به طور نسبي در افراد وجود دارد، لكن برخي حنجرهها به گونهاي هستند كه قابليّت اداي صحيح الفاظ و استفاده از صوت و لحن هاي گوناگون را دارند، و اگر كسي از چنين استعدادي برخوردار باشد. ميتواند آن را تربيت و شكوفا كند.
3. تلفّظ صحيح حروف به صورت عربي.
4. توجه به معنا و مفهوم آيات و هماهنگ كردن لحن با معناي آيات.
5. خواندن به سبك قرائت يك قاري: يعني تا هنگامي كه فرد به سبك قرائت يك قاري با تمام ابعاد آن تسلّط پيدا نكرده باشد؛ نبايد سبك عوض كند.
6. تمرين و ممارست مداوم و مستمرّ.
7. پرهيز از خوردن غذاهاي ضررآفرين براي حنجره: از مصرف ترشيجات، غذا هاي تند، پر چرب و غيره بايد پرهيز كرد.[1]8. استعاذه و پناه بردن به خدا از شرّ وسوسههاي شيطان: قرآن كريم ميفرمايد: « فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ[2]؛ هنگامي كه قرآن ميخواني، از شرّ شيطان رانده شده به خدا پناه ببر»
9.. عمل به آيات قرآن كريم و دستورهاي اخلاقي آن: قرآن كريم مي فرمايد: « ذَلِكَ الْكِتَابُ لا رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ[3]؛ آن كتاب با عظمتي است كه شك در آن راه ندارد و مايه ي هدايت پرهيزكاران است.»
10. طهارت باطن و ظاهر (با وضو بودن): « لا يَمَسُّهُ إِلا الْمُطَهَّرُونَ[4]؛ و جز پاكان نميتوانند به آن دست زنند (دست يابند).»
معرفي منابع جهت مطالعه ي بيشتر:
1. علي جيبي، آموزش روخواني قرآن كريم.
2. سيد محسن موسوي بلده، حليه القرآن.
پي نوشت ها:
[1]. ر.ك: موسوي بلده، سيّد محسن، حليه القرآن، تهران: شركت چاپ و نشر سازمان تبليغات اسلامي، چاپ نهم، 1377، مجله 1 و 2.
[2]. نحل: 16/98.
[3].بقره: 2/2 . ر.ك: مكارم شيرازي، ناصر و ديگران، تفسير نمونه، تهران: دارالكتب الاسلاميه، چاپ چهارم، 1367، ج11، ص 396-403.
[4]. واقعه: 56/79.