چگونه می توان در مصیبت ها مقاومت کرد به نحوی که ایمان انسان دچار تزلزل نگردد؟

گرچه توانمندی روحی در مصیبت ها به عواملی در مراحل تربیتی و شرایط رشد نیز بستگی دارد، اما اساس این ویژگی از منظر قرآن و روایات، در بینش انسان نهفته است; آن هم نه بینشی صرف، بلکه تفکری که به همراهی اعتقاد باطنی و یقین به قدرت روحی انجامیده است. در آیه 156-155سوره بقره می خوانیم:وَلَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْءٍ مِّنَ الْخَوفْ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الأَمَوَالِ وَالأنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِینَ / الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِیبَةٌ قَالُواْ إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعونَ : و قطعاً شما را به چیزی از ترس و گرسنگی و کاهشی در اموال و جان ها و ثمرات زندگی می آزماییم; و بشارت باد بر شکیبایان / کسانی که چون مصیبتی به آنان رسد، گویند: «انا لله و انا الیه راجعون;ما از خداییم و به سوی او باز می گردیم». در این آیه رمز توانایی، همانا آگاهی بر این مصیبت ها بدون اجازه خداوند نیست، وجود دارد.مصیبت ها جایگاهی برای پاداش و جزا دارد.
مصیبت ها امتحان است و باعث شکوفایی استعدادهایی می شود; همان طور که کسی در حال غرق شدن از ترس توانایی شنا را بروز می دهد.
این مجموعه تحت عنوان یقین به انسان هدیه می شود. در نیایش امام زین العابدین»علیه السلام« این رمز آشکار و به ان تأکید شده است: «اسألک بکرمک ان تمنّ علیّ من عطائک بما تقرّبه عینی … من الیقین بما تهون به علیّ مصیبات الدنیا; خدایا! از بزرگواریت می خواهم که بر من منت گذاری و چیزی ببخشی که چشمم را روشنی بخشد، و یقینی ببخشی که مصیبت های دنیا را بر من آسان کند». (میزان الحکمة، ج 8، ص 3720.مناجات امام سجاد(7«