شيخ صدوق & گويد:
محمّد بن حسن صفّار به امام حسن عسکري × نوشت: مردي مي خواهد عليه زني شهادت دهد که مَحرم او نيست. آيا مي تواند از پشت پرده عليه او شهادت دهد، به نحوي که صداي آن زن را مي شنود و دو شاهد عادل گواهي مي دهند که او، فلاني دختر فلاني است که تو را به شهادت مي طلبد و اين کلام و صداي اوست؟ يا آن که شهادت عليه او جايز نيست مگر آن که از پشت پرده بيرون آيد و خود او را ببيند؟
حضرت × نوشت:
تَتَنَقَّبُ وَ تَظْهَرُ لِلشُّهُودِ إنْ شَاءَ الله.
«زن نقاب مي زند و در برابر شاهدان آشکار مي شود، إن شاء الله».[1]