از زمان نزول قرآن تا به امروز ساليان زيادي سپري شده، اما قرآن هنوز تازه و بكر است .گذر زمان نه تنها نتوانسته غبار كهنگي بر آن بنشاند بلكه جذابتر و دلرباترش نموده و اين خود بيانگر آسماني بودن آن است . قرآن قلمروي گسترده و عميق دارد و نهايت ژرفاي آن را كسي غير از پيامبران و امامان معصوم (عليه السلام)نيافته است.
در تمام دوره هايي كه قرآن مورد دقت و پژوهش قرار گرفته است تفسير كنندگان آن تلاش نموده اند بر اساس ميزان فهم و شناختشان حقايق آن را آشكار كنند و هيچ مفسري ادعا ندارد كه توانسته همه حقايق آن را دريابد و به ديگران نشان دهد. و اگر انديشمندي پيرامون سوره ها و آيه ها مطلبي را نوشته قصد تكرار گفته هاي ديگران را نداشته بلكه او نسبت به زمانه اي كه در آن مي زيسته گوهر هايي را از اقيانوس اين كتاب پيدا كرده و خواسته به ديگران نشان دهد.
در بین روایاتی که ویژگی های قرآن را بر می شمرد به مواردی نظیر دریای بی کران،دریایی که عجایبش تمام نمی شود، آسمانی که ستارگانش نامحدود است ،بهار دلها برمی خوریم.از طرف دیگر می بینیم قرآن تفاسير گوناكون را مي پذيرد و كساني كه مدت زيادي از عمرشان را با آن سپري مي کنند هر کدام با نوع نگاه و زاویه ی خاص آن را مورد مطالعه قرار می دهند.ملّا صدرای شیرازی با نگاه عقل به آن می نگردد و بهره خویش را می برد.و رشیدالدین میبدی با دیده عرفان سیر می کند.حویزی در نورالثقلین علاقه به تتبع در لغت دارد و علامه طباطبایی می خواهد آنر را از چند منظر متفاوت ببیند.یکی با بزار عقل آمده و یکی با نقل ودیگری با در دست گرفتن دلش.قرآن جام همه آنان را لبریز می کند.
حال که قرآن کتاب جاویدان است و برای لحظه ،لحظه های زندگی ما برنامه دارد نباید بگذاریم در پیچ و خم زندگی ماشینی امروز به دست فراموشی سپرده شود.بکوشیم روح و جانمان را با آن جلا دهیم.ودر سایه آن آرامش یابیم.به ماه نزول قرآن نزدیک می شویم تلاش کنیم با برنامه ریزی صحیح جایی برای خواندن و مطالعه تفسیر در زندگیمان باز کنیم تا بهره ای از آن چشمه سار معرفت نصیبمان گردد.
/خ