علامه هبه الدین شهرستانی و حافظ قرآن

سید العلماء و المجتهدین آیت الله حاج سید هبت الدین شهرستانی صاحب کتاب «الهیئه و الاسلام »که از اکابر و بزرگـــان و دانشمندان شیعه عراق و مقیم بغداد بوده و چندی هم سمت وزارت معارف و علوم قرآن را داشتند و در سال1325 ه.ش به مقصد زیارت حضرت ثامن الحجج (علیه السلام) به ایران آمدند .

در بازگشت از مشهد مقدس در شهر کنگـاور با کـربلایی کاظم برخورد نموده و بعد از آزمایش ها که دیدند ایشـــان مضافا بر حافظ قرآنـــی ، کشف الایات ناظق و کاشف القرآن زنده اند که خود بسیـاری از آیات را البته با زحمت و ممــارست و تمرین و تکرار ، حفــــــظ کرده بودند ، ولی بـاز چندین تسلطی نداشتند و امر حافظ بودن « کربلایی کـاظم » و تند خوانــدن مستقیم و یا معکوس سوره های بـزرگ و… را بسیار عجیـــب و شکفت انگیز تلقی کرده و او را با خود به عراق و بغداد بردند .

علامه شهرستانی ، علما و حافظین قرآن اهــل تسنن و تشیع عراق را جمع و با او مصاحبه و مذاکره نمودند ، همگی انگشـت حیرت بر دهان گرفته و آن را امری عجیـب و غیر هادی دانستند و در کربـــلا و نجــــف ، مجالس تشکیل و سخن از حفــــظ و تسلط او در آیات و سوره های قرآنی داشتند.
 
خبر به شیخ و امیر کویت رسیده ، مشتاق دیدار او شد و دعوت رسمی نمود .پس از رفتن او به کویت ، امیر تقاضای اقامت او را نمود و کاخی با همه گونه وسایل در اختیار او گذارد ، تا طلایـــی که قرآن را حفظ می کنند نزد او مشغــول باشند ولی علمای عراق صـــلاح ندانسته و گفتند : ممکن است مخالفین اهل بیت (علیه السلام) او را که از معجـــزات و کرامات آنهاست از بین ببرند ، پس به عراق و بعد به ایران برگشته و به قم آمدند .

منبع: وبلاگ فرهنگ قرآن