کعبه از مکانهای بسیار مقدس و محترم نزد خداوند متعال بر روی زمین و محل عبادت و پرستش انبیای عظام بوده است و همچنین مکانی است که امام زمان (عج) ظهورش را از آنجا آغاز میکند. حیات کعبه، حیات دین است و با حیات دین مردم زندهاند و با خرابشدن و انهدام و ترک کعبه، دین میمیرد و با مرگ دین، قلب و روح مردم نیز خواهد مرد. کعبه برای دین خداوند به مثابهی استخوان ستون فقرات انسان است که اگر نیرومند و سالم باشد، مقاومت و ایستادن و شتابگرفتن و… امکانپذیر خواهد بود. از همین رو رسول خدا، صلی الله علیه و آله، فرمود: «هر کس خواهان دنیا و آخرت است باید این خانه (کعبه) را قصد کند و او را مقتدای خویش قرار دهد و بهسوی آن روانه شود». (1)طبق آیات و روایات، خانهی کعبه در دنیا، پا برجاست و محور و معیار دین محسوب میگردد و در قیامت چنانچه بعضی از مکانها شهادت به اعمال مسلمانان میدهند، بهطور قطع کعبه (خانهی خدا) هم از جمله مکانهایی است که شهادت به نفع کسانی میدهد که به زیارت و طوافش آمدهاند. (2)جهت مطالعهی بیشتر ر.ک.به:
1. قیامت و قرآن، عبدالحسین دستغیب.
2. تسنیم، عبدالله جوادی آملی.
3. تفسیر نمونه، جلد اول.
منابع:
1. تسنیم، عبدالله جوادی آملی، ص570.
2. تفسیر سورهی طور، عبدالحسین دستغیب، ص12.
به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی
1. قیامت و قرآن، عبدالحسین دستغیب.
2. تسنیم، عبدالله جوادی آملی.
3. تفسیر نمونه، جلد اول.
منابع:
1. تسنیم، عبدالله جوادی آملی، ص570.
2. تفسیر سورهی طور، عبدالحسین دستغیب، ص12.
به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی