مدارك كنيه‏هاى حضرت فاطمه زهرا عليهاالسلام
 

قال العلامة، ابن شهرآشوب (ره):
«و كناها: اُمّ‏الحسن، و اُمّ‏الحسين، و اُمّ‏المحسن، و اُمّ‏الأئمة، و اُمّ‏أبيها.» (1)
و قال المولى الأنصارى قدس‏سره و ذكر بعضهم:
«إنَّ من جملة كناها: اُمّ‏الخيرة، اُمّ‏المؤمنين، و اُمّ‏الاخيار، و اُمّ‏الفضائل، و اُمّ‏الأزهار، و اُمّ‏العلوم، و اُمّ‏الكتاب.» (2)
و قال في «نخبةالبيان»:
«فمنها اُمّ‏اسماء، ذكره الخوارزمى في مقتله، و لعله لتعدد أسمائها الحسنى، الحاكية عن صفاتها العليا و مناقبها العظمى.» (3)

كنيه‏ى اُمّ‏ابيها:
 

مهمترين كنيه‏ى حضرت فاطمه‏ى زهراء عليهاالسلام «اُمّ‏ابيها» مى‏باشد. براى اين كنيه معانى متفاوتى شده است.
بعضى اين كنيه را صِرف محبت پدر به فرزند دانسته‏اند و مى‏گويند انسان هرگاه فرزند خود را زياد دوست بدارد و بخواهد اين محبت را ابراز كند، به فرزندش مى‏گويد: «بابا»، «مادر» و اين در تكلم عموم مردم رايج است. بنابراين، كنيه‏ى «ام‏ابيها» نوعى ابراز محبت شديد از طرف پيامبراکرم صلى اللَّه عليه و آله و سلم به حضرت فاطمه‏ى زهرا عليهاالسلام بوده است.
و شايد اين كه پيامبراکرم صلى اللَّه عليه و آله و سلم به او مى‏گويد: «اى مادر پدر» به اين علت باشد كه حضرت فاطمه‏ى زهراء عليهاالسلام، مانند مادرى مهربان، براى پدر خود زحمت مى‏كشيد. خاكستر از سر و رويش پاك مى‏كرد، جراحات او را پانسمان مى‏كرد و كارهايى را كه يك مادر در حق فرزند خود انجام مى‏دهد، ايشان براى پدر انجام مى‏داد.
و معناى ديگر آن كه، پيامبراکرم صلى اللَّه عليه و آله وسلم مانند فرزند، با دخترشان برخورد مى‏كردند، دستش را مى‏بوسيد، همان گونه كه فرزند در مقابل مادر بايد چنين باشد، در برابرحضرت زهراء عليهاالسلام، تمام‏قد برمى‏خاست، در هنگام سفر از او خداحافظى مى‏كرد و هنگام بازگشت از سفر اولين ديدارش از زهراى مرضيه عليهاالسلام بود. اين عملى است كه هر فرزند مؤدب به آداب الهى آن را انجام مى‏دهد.
برخى از محققين، از معانى «اُمّ» كمك گرفته و وجوهى را براى معناى اين كنيه‏ى ذكر نموده‏اند و گفته‏اند يكى از معانى «اُمّ» اصل و ريشه هر چيز است. حضرت فاطمه‏ى زهراء عليهاالسلام ريشه‏ى شجره‏ى طيبه‏ى نبوت است و براى تقويت سخن خود به روايت ذيل نيز تمسك جسته‏اند.
قال الباقر عليه السلام: «الشجرة الطيبة، رسول‏اللَّه صلى اللَّه عليه و آله و سلم و فرعها، على عليه السلام و عنصر الشجرة، فاطمة عليهاالسلام و ثمرتها، أولادها و أغصانها و أوراقها، شيعتها.» (4)
امام باقر عليه السلام فرمودند: درخت پاكى و طهارت، پيامبراكرم صلى اللَّه عليه و آله و سلم است، كه شاخه‏هاى آن على عليه السلام، ريشه‏هاى آن فاطمه‏ى زهرا عليهاالسلام، ميوه‏ى آن حسن و حسين و زينب و اُمّ‏كلثوم، شاخ و برگ اين درخت شيعيان آنها مى‏باشد.
قال رسول‏اللَّه صلى اللَّه عليه و آله و سلم:
«أنا شجرة، و فاطمة أصلها، و علي لقاحها، والحسن والحسين ثمرها.» (5)
پيامبر اكرم صلى اللَّه عليه و آله و سلم فرمودند: من درخت پاكى و فاطمه ريشه‏هاى آن و على پيوند و ماده‏ى بارورى آن و حسن و حسين ميوه‏هاى اين درختند.

پى‏نوشتها:
 

1- فاطمة الزهراء بهجة قلب المصطفى، ج 1، ص 203، از «المناقب»، ج 3، ص 357.
2- فاطمة الزهراء بهجة قلب المصطفى، ج 1، ص 203 از «اللمعة البيضاء»، ص 50.
3- فاطمة الزهراء بهجة قلب المصطفى ج 1 ص 203 از «نخبة البيان في تفضيل سيدة التسوان»، ص 86.
4- فاطمه الزهراء بهجة قلب المصطفى، ج 1، ص 205 از «مجمع‏البحرين» ماده شجر.
5- فاطمة الزهراء بهجة قلب المصطفى، ج 1، ص 205 از «ميزان الاعتدال»، ج 1، ص 234 على ما في «احقاق‏الحق»، ج 9، ص 152.
 

منبع: http://www.yazahra.net