عصراسلام: ماجرای عجیب زوارهای در واقع شرح عجیبترین عملیاتی است که آیتالله احمد جنتی در عمر دراز خویش انجام داده است. بازخوانی این داستان از آن جهت اهمیت دارد که نشان میدهد تایید/رد صلاحیت نامزدهای انتخابات از همان ابتدا مبنای روشن قانونی نداشته و بستگی تام به سلیقه بزرگواران دارد.
سید رضا زوارهای (زاده ۱۳۱۷) حقوق خوانده بود. پس از انقلاب، نخستین دادستان انقلاب تهران و بعدها نماینده مجلس و معاون وزیر کشور شد. او در انتخابات دوره سوم ریاست جمهوری که در مهر سال ۶۰ و پس از عزل بنیصدر و ترور رجایی انجام شد نامزد و تایید صلاحیت شد. همان طور که پیشبینی میشد زوارهای رای کمی (کمتر از ۸۰ هزار) آورد اما تایید صلاحیتش نشان میداد که مورد وثوق مجموعه نظام است.
او در سال ۶۸ به پشورای نگهبان رفت و در آنجا قائم مقام آیتالله جنتی شد. زوارهای در شورای نگهبان نقشی بسیار پررنگ و کلیدی داشت؛ نقشی شبیه همین آقای کدخدایی که به نظر میرسد پس از آیتالله جنتی اکنون همهکاره شورا باشد. او در انتخابات دوره هفتم ریاست جمهوری که در دوم خرداد سال ۷۶ برگزار شد نامزد و البته باز هم تایید صلاحیت شد.
نکته جالب اینکه رای زوارهای در انتخابات دوم خرداد به نسبت زیاد (۷۷۲هزار) و بیشتر از ریشهری شد. تحلیلگران آن زمان سوابق ریشهری در وزارت اطلاعات و روحانی بودن او را از جمله دلایل پیشی گرفتن زوارهای بر او میدانستند.
پس از آن و تا سال ۸۴، همه چیز بین آیتالله جنتی و زوارهای به خوبی و خوشی سپری میشد. او همچنان عضو حقوقدان شورای نگهبان بود و جز در مورد مصوبات شورا در رسانهها کمتر میتوان اظهار نظری از او سراغ گرفت.
روشن نیست تصمیم زوارهای برای نامزدی در انتخابات سال ۸۴ بر اساس چه تحلیلی از اوضاع سیاسی صورت گرفته اما هر چه بود او به عنوان باسابقهترین عضو حقوقدان شورای نگهبان و کسی که پیشتر دوبار تایید صلاحیت شده به طور طبیعی انتظار داشت اینبار هم تایید شود. خرداد سال ۸۴ شورای نگهبان عجیبترین حرکت را انجام داد؛ رد صلاحیت زوارهای! کاری که حتی با معیارهای جنتی هم نمیشد دلیلی برایش تراشید. البته در آن هیاهو کسی وقت و حوصله پرداختن به او را نداشت اما مساله برای خودش خیلی گران تمام شد. زوارهای اندکی بعد در شهریور ۸۴ درگذشت.
مازیار خسروی