امام علي عليه السلام شبي تا صبح نخلستان شخصي را آبياري كرد و در برابر، مقداري جو دريافت نمود. وقتي جوها را به منزل برد يك سوم آن را آرد كردند و از آن غذائي تهيه نمودند. چون غذا پخته و آماده شد مسكيني آمد و در خواست كمك كرد و آنها غذا را به او دادند. ديگر جوها را آرد كردند و از آن غذائي تهيه نمودند، در اين هنگام نيز يتيمي آمد و از آنان كمك در خواست . آنها هم غذاي تهيه شده را به او دادند و از يك سوم باقيمانده غذائي مهيا كردند پس از آماده شدن غذا اسيري آمد و در خواست كمك كرد و آنها نيز غذاي خود را به او دادند و حضرت و همسر و فرزندانش گرسنه ماندند. خداي تعالي كه ازنيت پاك آنان آگاه بود و مي دانست بخاطر خدا چنين انفاقي كرده اند و به پاداش الهي اميد دارند ضمن آيه اي از آنها تجليل كرد و به آنها احسان نمود و پاداش بزرگ آخرتي داد و درباره آنها فرمود: و يطعمون الطعام علي حبه مسكينا و يتيما و اسيرا و براي محبت به خدا به مسكين و يتيم و اسير غذا مي دهند.
منبع:قصه هاي تربيتي چهارده معصوم (عليهم السلام)
/خ