خانه » همه » مذهبی » من از خدا یا جهنم نمی ترسم و به بهشت هم آن چنان که می گویند علاقه ای ندارم و فکر می کنم به خاطر عدم آگاهی و تصور نادرست از آن هاست. آیا این مسأله به خودی خود خوب است و اگر نیست چه راهی پیشنهاد می کنید؟

من از خدا یا جهنم نمی ترسم و به بهشت هم آن چنان که می گویند علاقه ای ندارم و فکر می کنم به خاطر عدم آگاهی و تصور نادرست از آن هاست. آیا این مسأله به خودی خود خوب است و اگر نیست چه راهی پیشنهاد می کنید؟

خدا با وری و خدا ترسی , از مسائلی است که تاثیر بسیار زیادی در اعمال و رفتار و کردار انسان دارد.
انسانی که همه کارهای خویش را با دقت انجام داده و مراقب اعمال خود بوده تا مبادا کاری مخالف با امر پروردگار یکتا انجام دهد و به تعبیری دیگر خدا ترس است , بسان سرمایه داری می ماند که از ابتدای کسب و کار با حساب و کتاب دقیق به تجارت پرداخته تا مبادا ورشکسته شده و سرمایه خود را از دست دهد .
از خدا ترسیدن به این معنا نیست که حضرت حق , موجودی ترسناک است ؛ بلکه وقتی با صفات خداوند آشنا شویم و در مقابل , خود را بشناسیم , بطور طبیعی ترسی که نشانه معرفت است در انسان ایجاد میشود.
بنده ای که جایگاه خویش را شناخته , پی به فقر و نداری خود برده , سراپای وجود خویش را نیازمند به خدای متعال دیده و فهمیده که حول و قوه ای غیر از او نمی باشد , چگونه ممکن است ابهت چنین خدایی سراپای وجود عبد مفلوک محتاج را نگیرد ؟
آری عده ای بجز لذات دنیا و هوا پرستی , چیز دیگری را نمی بینند لذا خداوند در مورد آنان می فرماید : اشتروا الحیوه الدنیا بالاخره (1) اینها کسانی هستند که آخرت را به دنیای فانی و زود گذر می فروشند . ولی عده ای دنیای خود را فروخته و در راه رضای خدا فقط آخرت را خریده اند : و من الناس من یشری نفسه ابتغاء مرضات الله (2)
بطور قطع عدم آشنایی با آخرت , انسان را نسبت به بهشت و جهنم بی تفاوت می کند ؛ لذا این حالت کمال نیست ؛ بله عده ای هستند که عبادت و اعمال خویش را نه به طمع بهشت و نه بخاطر ترس از جهنم انجام می دهند ؛ ولی آنان کسانی هستند که از این مراحل عبور کرده و به مراتب عالیه رسیده اند . حتی چنین کسانی نیز از ترس جهنم ناله ها دارند . امیر مومنان , قسیم الجنه و النار , در دعای کمیل می فرمایند : اتراک معذبی بنارک بعد توحیدک آیا بینم که تو مرا به آتش عذاب کنی بعد از اینکه به یگانگی ات اقرار دارم ؟ و در فرازی دیگر میفرمایند : اتسلط النار علی وجوه خرت لعظمتک ساجده آیا چیره می کنی آتش دوزخ را بر من بر چهره ای که در برابر عظمتت به سجده افتاده ؟
آری این بزرگواران بخاطر ترس از دوزخ یا کسب بهشت , عمل به واجب یا ترک گناه نمی کنند , آنان به مقامی رسیده اند که تنها برای قرب و رضای خدا کارهای خویش را انجام می دهند ولی باز هم از ترس دوزخ ناله ها دارند , همه اینها ناشی از معرفت و شناخت بالا نسبت به خود و خدای خود است .
لذا بر ماست که خدای خویش را بشناسیم که این شناخت در گرو شناخت خود ماست , بعد مشاهده خواهیم کرد هر چه شناخت بیشتر شود , شوق به بهشت و ترس از جهنم نیز بیشتر خواهد شد ؛ البته کسب علم و معرفت باید توام با عمل به دستورات دین باشد تا ثمره ای نیکو دهد .
کتابهای معاد شهید دستغیب و حیات پس از مرگ علامه طباطبایی در این زمینه به شما کمک خواهد کرد .
(1) بقره / 86
(2) بقره / 207

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد