قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
این آرزوی تمامی شیعیان است که از یاران امام زمان عج باشند و چنین آرزویی کذب نیست. البته چیزی که در این راستا باید مورد توجه قرار بگیرد این است که صرف آرزو داشتن کارساز نیست. باید در مسیر تحقق این آرزو گام برداشت و خود را شایسته قبول و پذیرش آن حضرت قرار داد. در ادامه به مطالبی اشاره می شود که راهگشا است.
از یک نگاه، یاران امام زمان(عج)، به دو دسته تقسیم مى شوند.
دسته ى اول، یاران خاص آن حضرتند که مطابق روایات معصومین(ع)، سیصد و سیزده نفر مى باشند. امام باقر(ع) که فرمود: «فاذا خرج اسند ظهره الى الکعبه و اجتمع الیه ثلاثمأة و ثلاثة عشر رجلاً» (میزان الحکمه، ج 1، ص 278، ح 1169).
نیز در برخى روایات آمده است که امام زمان(عج) در زمان غیبت، غالبا در مدینه و اطراف آن مى باشد و سى نفر از این یاران خاص، وى را همراهى مى کنند و این عده، هیچ وحشت و ترسى ندارند: «عن على بن ابى حمزه، عن ابى بصیر عن ابى عبدالله قال لابد لصاحب هذا الامر من غیبة و لابد له فى غیبته من عزلة و نعم المنزل مدینه و ما بثلاثین من وحشة». (اصول کافى / ج 2 / ص 140، حدیث 16).
سیصد و سیزده یار مذکور، پس از ظهور، هر یک در هر منطقه، به عنوان نماینده ویژه آن حضرت است و به عنوان فرمانده ایفاى نقش مى کند.
دسته دوم یاران امام زمان(عج)، همه ى عاشقان و دلباختگان آن حضرتند که در ردیف دسته اول نیستند. این دسته داراى ویژگی هایى هستند که به بعضى از آن ها اشاره مى شود:
الف. شناخت همراه با احساس عشق و محبت به آن حضرت. شناخت اگر فاقد جنبه احساسات عمیق قلبى باشد، به تنهائى محرک انسان نیست، همان گونه که احساس علاقه بدون شناخت کافى، جهت دهى درستى به انسان نمى دهد. مثلاً در ارتباط با امام حسین(ع)، اگر فقط به شناخت تکیه شود، و این شناخت با عواطف قلبى آمیخته نشود، او را به دریاى موّاج عزاداران حسین، سوق نمى دهد. همچنان که تکیه به احساسات صرف و بدون شناخت لازم نیز از آنجا سر در مى آورد که عاشق حسین(ع)، بر سر بچه اش قمه مى زند. حتى در علم روان شناسى، این مطلب مطرح است که براى جهت دهى رفتار، تلفیقى از شناخت و احساس ضرورى است. اهمیت شناخت امام زمان(عج) به اندازى مهم است که پیامبر(ص) فرمود: «من مات و لم یعرف امام زمانه مات میتة جاهلیهة». این سخن، گرچه مربوط به همه معصومین است اما شامل امام زمان(عج) هم مى گردد.
ب. مواظبت در امر دین: هر چه به زمان حضور نزدیک مى شویم، جریان باطل فضاى فکرى و عملى جامعه را به بیشترین میزان ممکن، مى آلاید. در چنین شرایطى، پا برجا و ثابت قدم بودن در باورهاى دینى، مشکل تر است. یاران امام زمان(عج)، باید با جدیّت تمام، در این راستا، کوشا باشند: «عن على بن جعفر عن اخیه موسى بن جعفر(ع) قال: اذا فقد الخامس من ولد السابع فاللّه اللّه فى ادیانکم لا یزیلکم عنها احد، یا بنىّ انه لابد لصاحب هذا الامر من غیبة حتى یرجع عن هذا الامر من کان یقول به، انّما هى محنة من اللّه عزّوجلّ امتحن بها خلقه، لو علم آباءکم و اجدادکم دینا اصح من هذا لاتّبعوه…؛ على بن جعفر از برادرش موسى بن جعفر(ع) نقل مى کند که فرمود: هرگاه پنجمین فرزند هفتمین امام ناپدید شود، خدا را، خدا را، نسبت به دینتان مواظب باشید. مبادا کسى شما را از دینتان جدا کند. پسر جان، ناچار صاحب الامر غیبتى کند که معتقدین به امامت هم از آن برگردند. همانا امر غیبت، آزمایشى است از جانب خداى عزّوجلّ که خلقش را به وسیله ى آن بیازماید. اگر پدران و اجداد شما (امامان و پیغمبران پیشین)، دینى درست تر از این سراغ داشتند، از آن پیروى مى کردند». (اصول کافى، ج 2، ص 132).
ج. انتظار ظهور: امام صادق(ع): «من مات منتظرا لهذا الامر کان کمن کان مع القائم فى فسطاطه (چادر ـ خیمه)»، (میزان الحکمه، ج 1، حدیث 1205؛ حدیثى مشابه در اصول کافى، ج 2، ص 142، حدیث 24 (95)).
هر کس در حال حاضر انتظار ظهور امام زمان(عج) بمیرد، همانند فردی است که در خمیه آن حضرت همراه با ایشان است. چیزی که دارای اهمیت فراوان است پیروی از خواست و فرمان امام زمان(عج) و جلب رضایت ایشان است. رضایت و خشنودی ایشان نیز در پیروی کامل از احکام الهی و شریعت مقدس اسلام است زیرا آنها خواسته ای جز عمل به دین خدا و پایبندی به احکام الهی ندارند. توفیق دیدن امام زمان(عج) و یا یکی از یاران ایشان، اگر برای کسی حاصل شود زهی سعادت ولی در ما در این باره وظیفه ای نداریم و نیز درست نمی دانیم این خواسته و آرزو چگونه محقق و برآورده می گردد ولی به طور قطع عمل به دستورات الهی و دینی و جلب خشنود و رضایت ایشان و به یاد آن سرور بودن و برای تعجیل در ظهور آن حضرت دعا کردن، انسان را در مسیر عبودیت راستین و بندگی حق قرار می دهد و سعادت دنیا و آخرت انسان را در پی خواهد داشت.
منتظران و یاوران مصلح جهانى باید خود صالح باشند؛ بنابراین براى فراهم کردن زمینه ظهور حضرتشان، ما باید از خود آغاز کنیم و با اراده اى محکم، عزمى راسخ و برنامه اى دقیق به اصلاح افکار و اندیشه ها و نیز تغییر و اصلاح رفتار و کردارمان بپردازیم و با آگاهى ازوظایف عملى و گسترش شناخت خود از مبانى دینى و معرفتى، در راه تقویت بنیه اعتقادى و اخلاقى خویش، تلاش و کوشش کنیم. و در یک جمله با اجتناب از معاصى، لغزش ها و گناهان و انجام دادن واجبات و وظایف دینى ـ در هر محیطى که هستیم ـ به خودسازى اقدام کنیم و باتوبه از اعمال گذشته، قلب خویش را براى تجلّى و ورود نور الهى آماده سازیم. بنابراین گناهان گذشته ـ هر چند زیاد باشد ـ نمى تواند مانع مهمى در راه رشد و کمال و پیوستن به جرگه منتظران و یاوران واقعى امام زمان(عج) باشد. پس با توبه واقعى، مى توان سیئات و بدى هاى گذشته را به حسنه و نیکى تبدیل کرد و به اصلاح گذشته همت گماشت. قرآن راجع به حضرت مهدى(ع) و اصحاب ایشان مى فرماید: الذین ان مکناهم فى الارض اقاموا الصلاه و آتوا الزکاه و آمرو بالمعروف و نَهوا عن المنکر؛کسانى که اگر در زمین به آنان توانایى دهیم، نماز را به پا داشته و زکات را [به مستحق] مى بخشند و به معروف امر نموده و از منکر نهىمى کنند (حج، آیه 41). امام باقر(ع) در تفسیر این آیه مى فرماید: «این آیه براى آل محمد و مهدى(ع) و اصحاب او است». در نتیجه اگر ما هم مى خواهیم از اصحاب و یاران آن حضرت باشیم، باید به این امور اهتمام ورزیم. در این رابطه به راه کارهاى زیر توجه فرمایید: 1. ارتباط معنوى خود را با خداى متعال تقویت کنید؛ 2. نمازهاى یومیه را در اول وقت و حتى المقدور به جماعت بخوانید؛ 3. سعى کنید در نماز حضور قلب داشته باشید و همیشه خود را در محضر خداوند متعال بدانید؛ 4. از هر گونه گناه و معصیتى اجتناب کنید؛ 5. بدانید که هر هفته، نامه اعمال شما به حضور امام زمان(عج) عرضه مى شود و مورد بررسى قرار مى گیرد؛ 6. اکنون که در دوران تحصیل علم هستید، بیشترین توجّه خود را به درس و موفقیت تحصیلى داشته باشید؛ 7. با مطالعه کتاب هایى که درباره امام زمان(ع)، آگاهى و شناخت خود را در این زمینه تعمیق و گسترش بخشید؛ 8. براى اصلاح اوضاع فرهنگى دانشگاه، به تنهایى یا به کمک دیگر دانشجویان متدین و دلسوز و یا به کمک بعضى از تشکل هاى مذهبى دانشگاه، امر به معروف و نهى از منکر کنید و بدین وسیله جلو بعضى اعمال خلاف را بگیرید. در این راه نهراسید و خجالت هم نکشید؛زیرا خشنودى و رضایت امام زمان(ع)، در گسترش ارزش هاى دینى و اخلاقى و اجتناب از گناه و خلاف است.
در مورد تعداد یاران حضرت مهدی(ع) که در روایت 313 نفر ذکر شده است، این تعداد از سران حکومت و به اصطلاح کارگردانان حکومت امام(ع) و از کادرهای اصلی حکومت جهانی حضرت مهدی(عج) می باشند. ولی تعداد زیادی دیگر در رده های پایین تر و طبقات دیگر حکومت سعادت بخش آن امام همام(ع) می باشند، چون در حکومت صالحان تمام بدنه حکومت باید از افراد صالح تشکیل گردد و علاوه بر کادرهای بالا و اصلی که متشکل از 313 نفر است، رده های پایین تر باید اهل تقوا و صلاح باشند. برای تقویت توجه به حضرت ولی عصر(عج) مطالعه کتب مربوط به آن حضرت توصیه می شود از جمله: 1. بحارالانوار، ج 52 و 51، ترجمه علی دوانی 2. خورشید مغرب، استاد محمد رضا حکیمی 3. وابستگی جهان به امام زمان(عج)، آیت الله صافی گلپایگانی 4. دادگستر جهان، آیت الله ابراهیم امینی
از یک نگاه، یاران امام زمان(عج)، به دو دسته تقسیم مى شوند.
دسته ى اول، یاران خاص آن حضرتند که مطابق روایات معصومین(ع)، سیصد و سیزده نفر مى باشند. امام باقر(ع) که فرمود: «فاذا خرج اسند ظهره الى الکعبه و اجتمع الیه ثلاثمأة و ثلاثة عشر رجلاً» (میزان الحکمه، ج 1، ص 278، ح 1169).
نیز در برخى روایات آمده است که امام زمان(عج) در زمان غیبت، غالبا در مدینه و اطراف آن مى باشد و سى نفر از این یاران خاص، وى را همراهى مى کنند و این عده، هیچ وحشت و ترسى ندارند: «عن على بن ابى حمزه، عن ابى بصیر عن ابى عبدالله قال لابد لصاحب هذا الامر من غیبة و لابد له فى غیبته من عزلة و نعم المنزل مدینه و ما بثلاثین من وحشة». (اصول کافى / ج 2 / ص 140، حدیث 16).
سیصد و سیزده یار مذکور، پس از ظهور، هر یک در هر منطقه، به عنوان نماینده ویژه آن حضرت است و به عنوان فرمانده ایفاى نقش مى کند.
دسته دوم یاران امام زمان(عج)، همه ى عاشقان و دلباختگان آن حضرتند که در ردیف دسته اول نیستند. این دسته داراى ویژگی هایى هستند که به بعضى از آن ها اشاره مى شود:
الف. شناخت همراه با احساس عشق و محبت به آن حضرت. شناخت اگر فاقد جنبه احساسات عمیق قلبى باشد، به تنهائى محرک انسان نیست، همان گونه که احساس علاقه بدون شناخت کافى، جهت دهى درستى به انسان نمى دهد. مثلاً در ارتباط با امام حسین(ع)، اگر فقط به شناخت تکیه شود، و این شناخت با عواطف قلبى آمیخته نشود، او را به دریاى موّاج عزاداران حسین، سوق نمى دهد. همچنان که تکیه به احساسات صرف و بدون شناخت لازم نیز از آنجا سر در مى آورد که عاشق حسین(ع)، بر سر بچه اش قمه مى زند. حتى در علم روان شناسى، این مطلب مطرح است که براى جهت دهى رفتار، تلفیقى از شناخت و احساس ضرورى است. اهمیت شناخت امام زمان(عج) به اندازى مهم است که پیامبر(ص) فرمود: «من مات و لم یعرف امام زمانه مات میتة جاهلیهة». این سخن، گرچه مربوط به همه معصومین است اما شامل امام زمان(عج) هم مى گردد.
ب. مواظبت در امر دین: هر چه به زمان حضور نزدیک مى شویم، جریان باطل فضاى فکرى و عملى جامعه را به بیشترین میزان ممکن، مى آلاید. در چنین شرایطى، پا برجا و ثابت قدم بودن در باورهاى دینى، مشکل تر است. یاران امام زمان(عج)، باید با جدیّت تمام، در این راستا، کوشا باشند: «عن على بن جعفر عن اخیه موسى بن جعفر(ع) قال: اذا فقد الخامس من ولد السابع فاللّه اللّه فى ادیانکم لا یزیلکم عنها احد، یا بنىّ انه لابد لصاحب هذا الامر من غیبة حتى یرجع عن هذا الامر من کان یقول به، انّما هى محنة من اللّه عزّوجلّ امتحن بها خلقه، لو علم آباءکم و اجدادکم دینا اصح من هذا لاتّبعوه…؛ على بن جعفر از برادرش موسى بن جعفر(ع) نقل مى کند که فرمود: هرگاه پنجمین فرزند هفتمین امام ناپدید شود، خدا را، خدا را، نسبت به دینتان مواظب باشید. مبادا کسى شما را از دینتان جدا کند. پسر جان، ناچار صاحب الامر غیبتى کند که معتقدین به امامت هم از آن برگردند. همانا امر غیبت، آزمایشى است از جانب خداى عزّوجلّ که خلقش را به وسیله ى آن بیازماید. اگر پدران و اجداد شما (امامان و پیغمبران پیشین)، دینى درست تر از این سراغ داشتند، از آن پیروى مى کردند». (اصول کافى، ج 2، ص 132).
ج. انتظار ظهور: امام صادق(ع): «من مات منتظرا لهذا الامر کان کمن کان مع القائم فى فسطاطه (چادر ـ خیمه)»، (میزان الحکمه، ج 1، حدیث 1205؛ حدیثى مشابه در اصول کافى، ج 2، ص 142، حدیث 24 (95)).
هر کس در حال حاضر انتظار ظهور امام زمان(عج) بمیرد، همانند فردی است که در خمیه آن حضرت همراه با ایشان است. چیزی که دارای اهمیت فراوان است پیروی از خواست و فرمان امام زمان(عج) و جلب رضایت ایشان است. رضایت و خشنودی ایشان نیز در پیروی کامل از احکام الهی و شریعت مقدس اسلام است زیرا آنها خواسته ای جز عمل به دین خدا و پایبندی به احکام الهی ندارند. توفیق دیدن امام زمان(عج) و یا یکی از یاران ایشان، اگر برای کسی حاصل شود زهی سعادت ولی در ما در این باره وظیفه ای نداریم و نیز درست نمی دانیم این خواسته و آرزو چگونه محقق و برآورده می گردد ولی به طور قطع عمل به دستورات الهی و دینی و جلب خشنود و رضایت ایشان و به یاد آن سرور بودن و برای تعجیل در ظهور آن حضرت دعا کردن، انسان را در مسیر عبودیت راستین و بندگی حق قرار می دهد و سعادت دنیا و آخرت انسان را در پی خواهد داشت.
منتظران و یاوران مصلح جهانى باید خود صالح باشند؛ بنابراین براى فراهم کردن زمینه ظهور حضرتشان، ما باید از خود آغاز کنیم و با اراده اى محکم، عزمى راسخ و برنامه اى دقیق به اصلاح افکار و اندیشه ها و نیز تغییر و اصلاح رفتار و کردارمان بپردازیم و با آگاهى ازوظایف عملى و گسترش شناخت خود از مبانى دینى و معرفتى، در راه تقویت بنیه اعتقادى و اخلاقى خویش، تلاش و کوشش کنیم. و در یک جمله با اجتناب از معاصى، لغزش ها و گناهان و انجام دادن واجبات و وظایف دینى ـ در هر محیطى که هستیم ـ به خودسازى اقدام کنیم و باتوبه از اعمال گذشته، قلب خویش را براى تجلّى و ورود نور الهى آماده سازیم. بنابراین گناهان گذشته ـ هر چند زیاد باشد ـ نمى تواند مانع مهمى در راه رشد و کمال و پیوستن به جرگه منتظران و یاوران واقعى امام زمان(عج) باشد. پس با توبه واقعى، مى توان سیئات و بدى هاى گذشته را به حسنه و نیکى تبدیل کرد و به اصلاح گذشته همت گماشت. قرآن راجع به حضرت مهدى(ع) و اصحاب ایشان مى فرماید: الذین ان مکناهم فى الارض اقاموا الصلاه و آتوا الزکاه و آمرو بالمعروف و نَهوا عن المنکر؛کسانى که اگر در زمین به آنان توانایى دهیم، نماز را به پا داشته و زکات را [به مستحق] مى بخشند و به معروف امر نموده و از منکر نهىمى کنند (حج، آیه 41). امام باقر(ع) در تفسیر این آیه مى فرماید: «این آیه براى آل محمد و مهدى(ع) و اصحاب او است». در نتیجه اگر ما هم مى خواهیم از اصحاب و یاران آن حضرت باشیم، باید به این امور اهتمام ورزیم. در این رابطه به راه کارهاى زیر توجه فرمایید: 1. ارتباط معنوى خود را با خداى متعال تقویت کنید؛ 2. نمازهاى یومیه را در اول وقت و حتى المقدور به جماعت بخوانید؛ 3. سعى کنید در نماز حضور قلب داشته باشید و همیشه خود را در محضر خداوند متعال بدانید؛ 4. از هر گونه گناه و معصیتى اجتناب کنید؛ 5. بدانید که هر هفته، نامه اعمال شما به حضور امام زمان(عج) عرضه مى شود و مورد بررسى قرار مى گیرد؛ 6. اکنون که در دوران تحصیل علم هستید، بیشترین توجّه خود را به درس و موفقیت تحصیلى داشته باشید؛ 7. با مطالعه کتاب هایى که درباره امام زمان(ع)، آگاهى و شناخت خود را در این زمینه تعمیق و گسترش بخشید؛ 8. براى اصلاح اوضاع فرهنگى دانشگاه، به تنهایى یا به کمک دیگر دانشجویان متدین و دلسوز و یا به کمک بعضى از تشکل هاى مذهبى دانشگاه، امر به معروف و نهى از منکر کنید و بدین وسیله جلو بعضى اعمال خلاف را بگیرید. در این راه نهراسید و خجالت هم نکشید؛زیرا خشنودى و رضایت امام زمان(ع)، در گسترش ارزش هاى دینى و اخلاقى و اجتناب از گناه و خلاف است.
در مورد تعداد یاران حضرت مهدی(ع) که در روایت 313 نفر ذکر شده است، این تعداد از سران حکومت و به اصطلاح کارگردانان حکومت امام(ع) و از کادرهای اصلی حکومت جهانی حضرت مهدی(عج) می باشند. ولی تعداد زیادی دیگر در رده های پایین تر و طبقات دیگر حکومت سعادت بخش آن امام همام(ع) می باشند، چون در حکومت صالحان تمام بدنه حکومت باید از افراد صالح تشکیل گردد و علاوه بر کادرهای بالا و اصلی که متشکل از 313 نفر است، رده های پایین تر باید اهل تقوا و صلاح باشند. برای تقویت توجه به حضرت ولی عصر(عج) مطالعه کتب مربوط به آن حضرت توصیه می شود از جمله: 1. بحارالانوار، ج 52 و 51، ترجمه علی دوانی 2. خورشید مغرب، استاد محمد رضا حکیمی 3. وابستگی جهان به امام زمان(عج)، آیت الله صافی گلپایگانی 4. دادگستر جهان، آیت الله ابراهیم امینی