ریا از رؤیت گرفته شده و عبارت است از: طلب منزلت و مقام در دل هاى مردم به وسیله عبادات و طاعات خداوند متعال. این گونه ریا حرام است و سبب باطل شدن عبادت مى شود. شخص ریاکار در بین مردم نشان مى دهد که مخلص و مطیع واقعى خداوند است. در صورتى که در حقیقت چنین نیست. باید توجه داشت که اولاً، تحقق ریا مشروط به قصد ریاست یعنى اگر قصد و نیت بر ریا نباشد، گناه نیز محسوب نمى شود. ثانیا، ریا وابسته به داشتن غرض از اغراض دنیوى نظیر کسب محبوبیت، ثروت و جاه و مقام مى باشد و ثالثا ریای اصطلاحی مربوط به عبادات است و شامل هر عملی نمی شود.
در آنچه شما نوشته اید، یعنی وام گرفتن و ریش گذاشتن ریای اصطلاحی صادق نیست. به این کارها معمولا تزویر و سالوس گفته می شود که خوب نیست و باعث نفاق و دو شخصیتی انسان می شود.
در آنچه شما نوشته اید، یعنی وام گرفتن و ریش گذاشتن ریای اصطلاحی صادق نیست. به این کارها معمولا تزویر و سالوس گفته می شود که خوب نیست و باعث نفاق و دو شخصیتی انسان می شود.