مصرف غذا یا نذورات یا مال دیگران در رفتار و خلق انسان اثر دارد، برای رعایت این ظرافت ها چه باید کرد و ضرورت دقت در این امر تا چه حدی می باشد؟

تا علم پیدا نکنید که آن غذایى که براى شما مى آورند غذائى از مال حرام مى باشد براى شما خوردن آن اشکالى ندارد و همین طور بقیه تصرفات در اموالى که علم ندارید حلال است یا حرام است براى شما جایز است، (استفتاآت ص121). این حکم شرعى است. اما از نظر دید علماى اخلاق و عرفان با توجه به بعضى روایات غذاى حرام و مشتبه اگر چه انسان علم به حرمت و مشتبه بودن آن نداشته باشد اثر خودش را بر روى روح انسان مى گذارد و باعث کدورت روح و سلب توفیق مى شود لذا تا آنجا که ممکن است اگر انسان بتواند احتیاط کند اشکال ندارد. البته تا جایى که دچار وسواس نشود و تقوی در مستحبات را باید به گونه ای رعایت کرد که موجب حساسیت و ناراحتی دیگران نشود. به طور مثال به حداقل خوردن غذا اکتفا کرد و یا پس از خوردن برای احتیاط مقدار خمس آن پرداخت شود و یا به جای نهار و شام به صله رحم عصرانه اکتفا کرد. البته استغفار و گفتن اذکار مستحب مثل صلوات بر پیامبر اکرم(ص) می تواند تا حدی جبران کند. علاوه بر آنچه بیان شد توجه به این نکته ضروری است که صله رحم مستلزم خوردن غذای حرام نیست مضافا بر این که هر چه روابط شما با اقوام قوی تر و صمیمی تر باشد احتمال تأثیرگذاری شما احتمال امر به معروف و نهی از منکر و بالاخره جلوگیری از فساد بیشتر می شود حال آن که قطع رابطه باعث می شود شما نه تنها هیچ کار مثبتی نتوانید انجام دهید بلکه روز به روز فاصله شما با اقوام بیشتر شود و از یکدیگر دلسرد شوید و حتی به تدریج نسبت به یکدیگر بدبینی پیدا کنید و به جای صحبت نسبت به یکدیگر خصومت، خشم و دشمنی با یکدیگر پیدا کنید و هنگام گرفتاری به کمک یکدیگر نروید و اسلام برای جلوگیری از همه این مسائل امر به صله رحم کرده است و ترک آن را حرام می داند و از گناه بزرگ تلقی می کند. فقط در یک صورت رعایت صله رحم واجب نیست و آن جایی است که آنها بخواهند شما را منحرف کنند و ارتباط شما با آنها باعث ضعف ایمان و آلودگی شما شود.