راه های پیشگیری از بحران اجتماعی چیست؟

بحران اجتماعی:
مفهوم بحران در مباحث علمی و تخصصی به حالتی گفته می شود که یک مسئله اجتماعی مثل طلاق، اعتیاد، بزهکاری جوانان، به یک معضل و آسیب اجتماعی، تبدیل شده باشد و همه یا اغلب افراد جامعه را تحت تأثیر قرار داده باشد.
بنابراین بحران اجتماعی یک مفهوم عامی است که ممکن است در هر یک از مسائل اجتماعی، پیش آید، لذا « آن شیوه رفتار انحرافی یا انطباق فردی(که) از کنترل خارج شده و هر چه بیشتر افراد آن مورد پیگرد قرار می گیرد ابعاد بحران شدیدتر نیز می شود، اینجاست که مسأله اجتماعی یا بحران اجتماعی،‌ رخ داده است.»(سعید محیط فرد، جامعه شناسی، مسائل ص41)
از این عبارت استنباط می شود که به حالتی که آسیب های اجتماعی به حد معضل رسیده باشد، بحران اجتماعی اطلاق می شود و به هر نوع مسئله اجتماعی در سطح پایین بحران اجتماعی گفته نمی شود.
ب: راههای پیشگیری از بحرانهای اجتماعی:
1. ایجاد امنیت اجتماعی فراگیر: اینکه همه افراد جامعه باید از امنیت اجتماعی که از نیازهای اساسی زندگی است برخوردار باشد.
2. فراهم آوردن توانمندیهای لازم برای استمرار این امنیت هنگام وقوع بحرانهای اجتماعی.
3. وضع قوانین متناسب تأمین اجتماعی
4. تقویت نقش پیشگیرانه مدارس و بالابردن کیفیت و محتوای آموزشهای علمی و تربیتی، با هدف ایجاد سپرهای بازدارنده در برابر کجروی
5. افزایش مراکز مشاوره اجتماعی در محلات و مدارس با هدف تسهیل زمینه حل مشکلات خانوادگی، رفتاری و اجتماعی.(سلیمی علی، یاوری محمد، جامعه شناسی کجروی، ص686، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه ،1380 )
6. جلوگیری به موقع نقطه شروع آسیب های اجتماعی و خیزش آنها.
7. تقویت نگرش نرم افزاری مردم با برنامه های هدفمند. مخصوصا افراد آسیب پذیر.
8. ایجاد محدودیت مختلف برای دسترسی افراد در بعضی آسیب های اجتماعی مثل اعتیاد با انسداد مرزها.
9. ترویج و ویژگیهای اخلاقی همچون ایثار، انفاق و وقف، شرکت در امور خیریه، جهت پیشگیری از بحرانهای اجتماعی ناشی از پدیده فقر.