من خیلی دلم می خواهد به حضرت امیر(ع) متوسل شوم و از نورانیت و معرفت آن حضرت(ع) برخوردار شوم خیلی دوست دارم معرفتم را نسبت به ایشان بیشتر کنم لطفا بفرمایید به غیر از مناجات حضرت امیر(ع) چه دعاهایی دیگر در مورد حضرت(ع) است که بخوانیم و چگونه می شود ارتباطم رو با ایشان بیشتر کنم؟

ایجاد ارتباط با ائمه طاهرین علیهم السلام راه های گوناگون و متعددی دارد. خواندن مناجات های پرسوز و گداز از امیرالمؤمنان علیه السلام مانند مناجات شعبانیه و دعای کمیل و دعای صباح و دعای آن حضرت در مسجد کوفه و امثال آن که در کتاب هایی نظیر مفاتیح الجنان آمده است یکی از این راه ها است همچنین خواندن زیارت های آن حضرت مانند زیارت بسیار معتبر و گرانقدر «امین الله» و زیارات مطلقه آن حضرت(زیارت های مطلقه زیاراتی هستند که اختصاص به زمان و مکان خاصی ندارد بر خلاف زیاراتی که در ایام خاصی مثل روز غدیر خم وارد شده است). مطالعه مستمر و هدفمند سخنان امیرمؤمنان(ع) در نهج البلاغه و غررالحکم و سایر منابع اصیل شیعه، دریچه هایی از معرفت و نورانیت و آشنایی عمیق تر و بیشتر با آن حضرت را به روی انسان می گشاید. صلوات فرستادن و هدیه دادن آن به روح پاک امیرمؤمنان و نیز هدیه دادن آن به روح پاک پدر و مادر بزرگوار آن حضرت یعنی جناب ابوطالب(ع) و فاطمه بنت اسد(ع) نیز از جمله راه هایی تحکیم ارتباط و تعمیق بخشیدن به آن و نزدیک شدن به مقام عظمای ولایت و محبت امیرمؤمنان(ع) و اطاعت از خواست و فرمان آن بزرگوار است. زیرا پیروی و اطاعت انسان را مورد توجه و عنایات محبوب قرار می دهد و او را از الطاف و احسان خاص او برخوردار سازد. همانند پدری که اگر فرزندش از او اطاعت کند و از دستورات و خواسته های او پیروی کند، به فرزندش علاقه بیشتری پیدا می کند و او را از لطف و عنایت پدرانه اش بیشتر بهره مند می سازد. خداوند متعال به پیامبرش می فرماید: « قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونی یُحْبِبْکُمُ اللّهُ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَحیمٌ؛ (آل عمران/31)؛ بگو اگر خدا را دوست دارید از من پیروی نمایید تا خداوند شما را دوست بدارد و گناهان شما را ببخشد و خداوند بخشنده و مهربان یعنی پیروی از رسول خدا، و به دنبال آن اولیای الهی، انسان را محبوب خداوند و به طور قطع محبوب اولیای حق می سازد. خود امیرمؤمنان(ع) در نامه 45 نهج البلاغه(نامه حضرت به عثمان بن حنیف انصاری)، پس از اینکه زهد و بی رغبتی عمیق خود نسبت به دنیا را بیان می دارد و می فرماید شما نمی توانید همانند من زهد بورزید و نسبت به دنیا بی رغبت باشد؛ می فرماید: « ولکن اعینونی بورع و اجتهاد و عفه و سداد؛ ولی مرا با تقوا و کوشش( در راه بندگی) و عفت ورزی و محکم کاری درامور یاری و کمک نمایید. یعنی با این امور می توان به امیرمؤمنان(ع) کمک نمود و بدون شک هر کس کمک کار و یاور امیرمؤمنان(ع) باشد، مورد نظر و توجه و عنایت او واقع می شود و ارتباط محبت و دوستی اش با آن حضرت تحکیم می یابد.