هدف از بچه دار شدن چیست؟ چه لزومی دارد که بچه ای را به دنیا آوریم و برای بزرگ کردن آن مشکلات زیادی را تحمل کنیم و انسانی را به این دنیای پر از ظلم و فساد وارد کنیم که با کوله باری از گناه از این دنیا برود؟ در ضمن این همه زحمت و هزینه که برای برای تربیت و بزرگ کردن بچه اختصاص می دهیم می توانیم برای رشد و ترقی خود صرف کنیم چه لزومی دارد که بچه ای را به دنیا بیاوریم که آخر آن طور که دلمان می خواهد تربیت نمی شود؟ اگر حضرت نوح(ع) می دانست که صاحب چنین فرزندی می شود هیچ وقت بچه دار نمی شد. کسانی که بچه دار نمی شوند آسایش و آرامش بیشتر و مشکلات کمتری دارند و در آخرت هم به خاطر نوع تربیت کردن فرزندشان بازخواست نخواهند شد. اکثر زوج ها هدف از بچه دار شدن را نمی دانند و فقط مثل چهارپایان تولید مثل می کنند و اگر هم بدانند فاقد مهارت های لازم برای تربیت بچه هستند و فقط بخاطر اینکه در دوران پیری عصای دستشان شوند یا ترس از حرف مردم یا ایجاد تنوع در زندگی یا ترس از دست دادن همسر و اعتماد به نفس پایین یا بارداری ناخواسته و دلایل مضحک دیگر اقدام به بچه دار شدن می کنند که هیچکدام انگیزه مناسب و درستی برای بچه دار شدن نیست. لطفا شما پاسخ دهید.

با سلام خدمتتان عرض می کنیم که به این سوالات از زوایای متعدد می توان جواب داد ابتدا به چند جواب نقضی و ردی روی می آوریم :
1- دوست عزیز اگر همه مانند شما فکر می کردند خودت الان بدنیا آمده بودی و دیگر نباید سراغی از آدمی در روی زمین گرفت .
2- این پیامدهای منفی و انگیزه هایی که بیان نمودید باید الان در ذهن و فکر شما هم خود نمایی می کرد یا الان خودتان با کوله باری از گناه از این دنیا می روید !؟
3- آیا انگیزه ی پاک و الهی و مفید در ذهن و عمل نمی توان جستجو نمود که از انگیزه های نابجا حرف میزنید مانند تولید و فرزند پاک و سالم و فرزند صالح و بند خوب خدا و …
4- اگر در تربیت فرزند ناتوانیم و یا راه و رسم آن را نمی دانیم دلیل نمی شود که فرزند نداشته باشیم بلکه باید آیین فرزند آوری را بیاموزیم تا هم فرزند آوری داشته باشیم و هم در تربیت موفق باشیم .
5- مگر هزینه ی عدم فرزند آوری کم است که فرزند آوری هزینه اش زیاد است در ثانی این هزینه در برابر تاثیرات معنوی و تربیتی بسیار کم است افزون بر اینکه تربیت آوری را نباید با تولیدات اقتصادی و سرمایه گذاری های مالی مقایسه نمود .
6- فرمودید دنیای پر از ظلم و فساد اما این فساد و … را چه کسی بوجود آورده است ؟ جز ما انسانهای بزرگسال ؟! حال چرا بواسطه ی ظلم ما دیگران از حیات محروم شوند .
اما از دیدگاه دینی و تربیتی :
1- فرزند آوری نوعی مشارکت در زمینه ی سازی خلقت است که خداوند آدمی را به تاثیر گذاری دعوت نموده است و با تاثیر و نقش آفرینی در این زمینه ی را برعهده او گذارده است و اگر همه از این تعهد واگذار شده سر باز زنند بی تردید گناه نموده و تداوم نسل بشر را با مشکل مواجه نموده اند .
2- رسول خدا صلی الله علیه واله می فرمایند فرزند آوری نمایید من در روز قیامت به کثرت فرزندان شما مسلمانان مباهات می کنم . بنابر این فرزند آوری نوعی مطلوبیت دارد . شاید علت این سخن برای ما روشن نباشد ولی واقعیت بی تردیدی این است که فرزنداوری مطلوب است .
3- همیشه این نوع مشکلات بوده و الان هم همینطور مشکلات در این زمان بیشتر از قبل نیست و چه بسا راحتر از قبل است
4- تدوام نسل در تمام دورانها با مشکلات همراه بوده و مگر گمان می کنید پدران و مادران ما بدون دغدغه و به راحتی ما و شما را تحویل جامعه داده اند ؟چگونه انها متحمل زحمت شوند ولی ما حاضر به قبول این زحمت نباشیم ؟
5- ارزشمند ی کار در صعوبتان است وتربیت فرزند هم یقینا ممکن است ومحال نیست و باید با تلاش آن را ممکن ساخت و به اجر و مزد آن رسید .
6- اگرما خود تربیت شده باشیم راحت می توان تربیت کرد . مهم این است که خود رعایت کنیم بویژه که کانون اولیه ی تربیت خانواده است نه جامعه انسان تربیت یافته در خانواده ایده ال هر چند جامعه فاسد باشد به انحراف مبتلا نخواهدشد چون سنگ بنای شخصیت او پی ریزی شده است .
7- فرزند آوری و تولید نسل دارای انگیزه های فردی مقدس و الهی است که در روایات متعدد به ان اشازه شده مانند اینکه زیاد شدن نسل بشر موجب فزونی یاد خدا و انجام اعمال نیک و کمک به همنوع و… می شود .
8- درست است افراد بشر برخی سراسر فساد هستند ولی در این بین افراد پاک سرشت کم نیستند و تعداد انها بیش از افراد مفسد است . و وجود مصلحان در کنار افراد پلید ارزش خود را پیدا می کند .