چرا سادهþزیستی، یک ارزش است؟

در تعبیرات دینی آمده است که اگر خواستید بفهمید دنیا و ثروت چقدر میþارزد، ببینید پیش چه کسانی است. اگر دیدید نزد افراد خوب است، بفهمید ثروت و دنیا ارزش دارد؛ اما اگر پیش افراد خوب نیست، معلوم میþشود چیز خوبی نیست وگرنه خدای سبحان آن را به خوبها میþداد.
امیر مؤمنان علی(ع) در نهج البلاغه میþفرماید «این قدر خود را ارزان نفروشید» سپس به عنوان تفکری منطقی طی دو مقدّمه استدلال میþکند.
مقدمه اول آیا خدا پیامبرش را گرامی داشت یا نه؟ بدون تردید عزیزترین بندگان پیش خدا پیامبر است و هیچ کرامت و عزت و حرمتی نبود، جز آنکه خدای سبحان به پیامبرش داد و فرمود: «وَرَفَعنا لَکَ ذِکرک»انشراح/4.
زندگی پیامبر بسیار ساده بود و حتی ایشان مدتها گرسنه میþخوابیدند. چه در شعب ابی طالب و چه در غیر آن. اگر مالی از خدیجه(س) رسید، در راه اسلام خرج شد و حضرت مصرف شخصی نکرد. در آن سه سال شعب ابی طالب، چه گرسنگیþها کشیدند.
سپس در مقام نتیجهþگیری میþفرماید یا باید مال داشتن کمال و شرافت باشد، در این صورت باید ملتزم شد که خدا پیامبرش را تحقیر کرده و این صحیح نیست؛ و چون پیامبرش را تکریم کرده نه تحقیر، باید بدانید کسی را که خدا به مال سرگردم کرد، به او اهانت کرده؛ تا دیگر به سراغ معارف نیاید(نهج البلاغه، خطبه160).
آیة الله جوادی آملی، حکمت عبادات
به نقل از سایت تبیان