پیکار بدر، اولین جنگ رسمى میان پیامبر خدا(صلى الله علیه وآله) و مشرکان مکّه است که در هفدهم رمضان سال دوم هجرى انجام شد و به جنگ «بدر القتال» و «بدر الکبرى»، معروف شده است.الطبقات الکبرى، ج 2، ص 8. در یک طرف این نبرد نابرابر، نیروهاى مسلمان با کمترین ساز و برگ جنگى قرار داشتند. تعداد 313 تن با سه اسب و هفتاد شتر، نیرویى نبود که بتواند از نظر نظامى، در مقابل 950 جنگجو با صد اسب، هفتصد شتر، ششصدنیروى زره پوش و مجهّز به بیشترین سلاح هاى رایج در آن زمان و آن ناحیه، مقاومت کند؛واقدى، المغازى، ج 1، ص 39. اما این جنگ، با امداد الهى، تدبیر پیامبر، حماسه چهره هاى نامدارى چون حمزه و على(علیه السلام) و جانفشانى و اخلاص سایر یاران، به پیروزى منتهى شد.
این نبرد به فرمایش رسول خدا(صلى الله علیه وآله)، «اولین نبردى بود که در آن، خداوند اسلام را عزیز و سربلند گرداند و اهل شرک را خوار ساخت».المغازى، ج 1، ص 21.
در بدر، نابرابرى قدرت ایمان در برابر قدرت سلاح، به اثبات رسید و نشان داد که کارآیى ایمان، توان به پیروزى رساندن یک گروه کوچک بر لشکر بزرگ تا دندان مسلح را دارد؛ به گونه اى که در مدت یک نیمروز، گروه کوچک مسلمانان توانستند تنها با دادن چهارده شهید، هفتاد تن از سپاه شرک را کشته، هفتاد تن دیگر را به اسارت درآورندطبقات الکبرى، ج 2، ص 15؛ تاریخ یعقوبى، ج 2، ص 45 و46. و با به غنیمت گرفتن 150 شتر، ده اسب و مقدار زیادى کالا، آنان را به خاک ذلّت بنشانندسیره رسول خدا، ص 435. و سپاه شرک را – که در حقیقت تجسّم شیطان بودند – سرکوب کنند؛ چنان که پیامبر خدا(صلى الله علیه وآله) فرمود: «در هیچ روزى به جز روز عرفه – که روز نزول رحمت الهى است – شیطان چنان که در جنگ بدر تحقیر شد، تحقیر نشده بود».المغازى، ج 1، ص 77.
این جنگ به ظاهر کوچک، چنان در پیشگاه خداوند داراى اهمیت است که در میان وقایع تاریخ اسلام، مقام اول نزول آیات را به خود اختصاص داده است که در این باره، مى توان این آیات را برشمرد: آل عمران (3)، آیات 12، 13 و 123؛ نساء (4 )، آیه 77 و 78؛ انفال (8)، آیات 1 – 19 و 36 – 51 و 67- 71؛ حج، آیات 124 – 127.براى اطلاع از مفاد و تفسیر بعضى از آیات ر.ک: سیره رسول خدا، ص 442 – 447.
این نبرد به فرمایش رسول خدا(صلى الله علیه وآله)، «اولین نبردى بود که در آن، خداوند اسلام را عزیز و سربلند گرداند و اهل شرک را خوار ساخت».المغازى، ج 1، ص 21.
در بدر، نابرابرى قدرت ایمان در برابر قدرت سلاح، به اثبات رسید و نشان داد که کارآیى ایمان، توان به پیروزى رساندن یک گروه کوچک بر لشکر بزرگ تا دندان مسلح را دارد؛ به گونه اى که در مدت یک نیمروز، گروه کوچک مسلمانان توانستند تنها با دادن چهارده شهید، هفتاد تن از سپاه شرک را کشته، هفتاد تن دیگر را به اسارت درآورندطبقات الکبرى، ج 2، ص 15؛ تاریخ یعقوبى، ج 2، ص 45 و46. و با به غنیمت گرفتن 150 شتر، ده اسب و مقدار زیادى کالا، آنان را به خاک ذلّت بنشانندسیره رسول خدا، ص 435. و سپاه شرک را – که در حقیقت تجسّم شیطان بودند – سرکوب کنند؛ چنان که پیامبر خدا(صلى الله علیه وآله) فرمود: «در هیچ روزى به جز روز عرفه – که روز نزول رحمت الهى است – شیطان چنان که در جنگ بدر تحقیر شد، تحقیر نشده بود».المغازى، ج 1، ص 77.
این جنگ به ظاهر کوچک، چنان در پیشگاه خداوند داراى اهمیت است که در میان وقایع تاریخ اسلام، مقام اول نزول آیات را به خود اختصاص داده است که در این باره، مى توان این آیات را برشمرد: آل عمران (3)، آیات 12، 13 و 123؛ نساء (4 )، آیه 77 و 78؛ انفال (8)، آیات 1 – 19 و 36 – 51 و 67- 71؛ حج، آیات 124 – 127.براى اطلاع از مفاد و تفسیر بعضى از آیات ر.ک: سیره رسول خدا، ص 442 – 447.