با اینکه عدم مطلقا زایش ندارد, خلقت جهان از عدم چگونه است ؟

نخست باید دانست جهان از عدم خلق نشده است بلکه از شیء مادی قبلی آفریده نشده . لذا منظور از خلق از عدم به معنای آفرینش ابتدایی و بی وابسته به هر ماده پیشین است به عبارت دیگر آفرینش جهان صرفا مستند به اراده حق تعالی است و نیازمند ماده پیشینی نیست که خداوند جهان را از آن پدید آورد بر خلاف خلاقیت و آفرینش دست ساخت بشری است که حاصل کشف و تغییر صورتها و ترکیب مواد نخستین برای پدید آوردن محصولی نوین است.امام صادق(ع) درباره آفرینش جهان می فرماید: «خداوند از چیزی جهان را نیافریده است نه این که (از هیچ چیز و عدم جهان را آفریده باشد)».
این دقت در عبارت نمایانگر احاطه علمی امام صادق(ع) و نشانگر قدرت بی پایان و بی نیازی خداوند در هنگام آفرینش جهان است.
«و فی کتاب الاحتجاج للشیخ الطبرسی قال الزندیق لابی عبدالله(ع) من ای شی خلق قال علیه السلام: لا من شی فقال کیف یحیی من لاشی. قال: ان الاشیاء لاتخلوا ان تکون خلقت من شی او من غیر شی فان کانت خلقت؛ از امام صادق(ع) پرسیده شد: جهان از چه چیزی آفریده شده است؟ حضرت فرمودند از چیزی آفریده نشده. پرسیده شد: چگونه خداوند از هیچ چیز زنده می کند. حضرت پاسخ دادند: موجودات یا از چیزی آفریده می شوند و یا از غیر شیء [مادی] آفریده می شوند» (محمد صالح مازندرانی، شرح اصول کافی، ج 3، ص 300 و 301).