حکم توهین به حضرت على(ع) چیست؟

شک نیست که امام على(ع)، بنابر روایات بسیار و به تصریح بزرگان شیعه و سنى، برترین و فاضل ترین صحابه رسول خدا(ص) مى باشد. مقام و منزلت آن حضرت چنان رفیع و بلند است که پیامبر گرامى اسلام(ص) ایشان را فراوان ستوده و بى حرمتى به ایشان را بى حرمتى به خود دانسته اند؛ چنان که روایتى مى فرمایند: «مَن سَب عَلِیّا فَقَد سَبنِى»؛ مسند احمد، ج 6، ص 323، (دارصادر، بیروت)؛ مجمع الزوائد و منبع الفوائد، ج 9، ص 130، (دارالکتب العلمیه، بیروت، 1408 ه ق)؛ احقاق الحق، ج 6، ص 432 – 423، مؤلف گرانقدر این کتاب، احادیث فراوانى نظیر این حدیث را از ده ها منبع از منابع بزرگان اهل سنت گزارش کرده است. هر کس على را دشنام گوید، مرا دشنام گفته است. و در حدیثى دیگر مى فرمایند: «مَن سَب عَلِیّا فَقَد سَبنى وَ مَن سَبنِى فَقَد سَب اللَّهَ تَعالى»؛ الغدیر، علامه امینى، ج 7، ص 194، (دارالکتاب العربى، بیروت). هر کس على را دشنام گوید، مرا دشنام گفته است، و هر کس مرا دشنام گوید، خداى تعالى را دشنام گفته است. فراتر از این گفتار پیامبر(ص) در اثبات مقام و منزلت على(ع)، مى توان به این آیه شریف استناد نمود که در آن خداوند به پیامبرش مى فرماید: «قُل لا أَسألُکُم عَلَیهِ أَجرا إِلاّ المَوَدةَ فِى القُربَى»؛ سوره شورى، آیه 23. به مردم بگو بر رسالتم چیزى جز دوستى خاندانم نمى خواهم. در روایت آمده است: هنگامى که این آیه بر پیامبر نازل شد، از پیامبر پرسیدند، این کسانى که دوستى آنها بر ما واجب شده است، چه کسانى هستند؟ حضرت در پاسخ فرمودند: «على و فاطمه و دو فرزندشان: حسن و حسین(ع).الدرالمنثور، سیوطى، ج 6، ص 7، (دارالمعرفه، 1365 ه ق).
بنابراین رعایت احترام حضرت على(ع) و اهل بیت(ع) امرى لازم و ضرورى است و شکستن حرمت آنان و ناسزا گفتن به ایشان در حکم ناسزاگویى به پیامبر(ص) است و کسى که به پیامبر(ص) ناسزا بگوید، مرتد است.
ائمه یسألونک فى الدین و الحیاة، دکتر احمد شرباصى، ج 5، ص 295، (دارالجیل، بیروت). اربعه (حنفیه، مالکیه، شافعیه، حنبلیه) نیز درباره حکم مرتد اتفاق نظر دارند که: «کسى که ارتدادش ثابت شود، خونش هدر و واجب القتل است». الفقه على المذاهب الاربعه، تألیف عبدالرحمن الجزیرى، مبحث حکم المرتد. در روایت نیز آمده است که از امام صادق(ع) پرسیدند: چه مى گویى درباره کسى که به حضرت على(ع) ناسزا بگوید؟ حضرت فرمود: «خونش حلال است». وسائل الشیعه، الحرالعاملى، ج 28، ص 215، ح 34593، باب 27، (نشرآل البیت). مراجع تقلید نیز در باب طهارت و نجاست گفته اند: «کسى که به یکى از دوازده امام (ائمه معصومین)(ع) دشنام و ناسزا گوید، کافر و نجس است».توضیح المسایل مراجع، بنى هاشمى، ج 1، ص 87، مسأله 110، (دفتر انتشارات اسلامى).
به نقل از مؤسسه آموزشی پژوهشی مذاهب اسلامی