معنای قیم بودن دین چیست؟

دین وقتی قیم است که خود مستقیم باشد اگر در خود دین، نارسایی و نابسامانی و اعوجاج راه داشته باشد، هرگز قیم چیز دیگری به نام فطرت نخواهد بود، لذا خدا در وصف قرآن فرمود: «غیر ذی عوجِ» زمر/28 و چون اعوجاج و کجی در قرآن نیست می تواند قیم دیگران باشد. در ارتباط با همین موضوع فرمود: «اَلحَمدُ لِلّهِ الَذی أَنزل عَلی عبده الکتاب و لم یجعل لَه عوجاَ قیماَ» کهف/1 و 2 حمد خدای را که قرآن را بر بنده اش نازل کرد و در آن اعوجاج و انحرافی قرار نداد، بلکه آن را قیم قرار داد. یعنی چون در آن انحرافی نیست، قیم دیگران خواهد بود و اگر دچار اعوجاج بود، قیم نمی بود. خدای سبحان همانطور که در این سوره و موارد دیگر، قرآن را مصون از انحراف و در نتیجه قیم معرفی می کند، در سوره «روم» دین را قیم معرفی می نماید.دین الهی قیم انسان ها است و جامعه بدون دین، همانند کودک بی سرپرست است، انسان منهای دین، قوام و قیامی ندارد، اصلی که انسان را مستقیم نگاه می دارد، دین اوست و قیم انسان باید از هر اعوجاجی مصون باشد.آیة الله جوادی آملی،تفسیر موضوعی قرآن ج 12 (فطرت در قرآن)