منظور از صفات جمال و جلال خداوند چیست؟

صفات خدای سبحان بر دو قسم است: ثبوتی و سلبی. صفات ثبوتی صفاتی است که خداوند به آنها متصف می شود، مانند: علم، قدرت، حیات و … اما صفات سلبی صفاتی است که ذات اقدس باری تعالی منزه از آنهاست و هرگز به آنها متصف نمی شود، مثل: جهل، ضعف، مرگ و … .در اصطلاح، به دسته اول «صفات جمال» گفته می شود؛ زیرا این صفات بیانگر زیبایی ها و کمال های ذات اقدس اوست. اما دسته دوم به «صفات جلال» موسوم است، از آن جهت که خدای ذوالجلال اجل از آن است که به آنها متصف شود.
آنچه ذکر شد، تفسیر مشهور صفات جمال و جلال است. تفسیر دیگر صفات جمال و جلال این است: اوصاف مهرآمیز خدای سبحان صفات جمال است و صفات قهرآمیز او صفات جلال. و به عبارت دیگر: جمال او مایه رحمت، مغفرت، عفو و مانند آن است و جلال او پایه قهر، عذاب، انتقام و نظایر آن.
صفات جمال و جلال به معنای اخیر، گرچه در مقابل یکدیگر است، لیکن در مورد خدای سبحان، جمالی که مقابل دارد جمال مقید است، نه جمال مطلق؛ چون جمال مطلق همتای رحمت مطلقه «رحمانیّه» و همسان هدایت مطلق است که هیچ امر وجودی دیگر در مقابل آنها قرار نمی گیرد بلکه مقابل آن، عدم مطلق است نه عدم ملکه. بر این اساس، ذات اقدس باری تعالی جمال محض بوده، همه کارهای او جمیل است.
آیة الله جوادی آملی،حماسه و عرفان