دلایل ایمان آوردن ابوطالب (علیه السلام) به پیامبر چیست؟

در اینجا فشرده ? اى از دلائل گوناگونى که بروشنى ، گواهى بر ایمان ابوطالب مى ? دهد فهرست ? وار مى ? آوریم : 1 ابوطالب قبل از بعثت پیامبر اکرم ( ص ) بخوبى مى دانست که فرزند برادرش بمقام نبوت خواهد رسید ، زیرا مورخان نوشته ? اند در سفرى که ابوطالب با کاروان قریش به شام رفت برادرزاده دوازده ساله خود محمد را نیز با خویش همراه برد ، در این سفر علاوه بر کرامات گوناگونى که از او دید ، همین که کاروان با راهبى بنام « بحیرا » که سالیان درازى در صومعه مشغول عبادت بود و آگاهى از کتب عهدین داشت و کاروان هاى تجارتى در مسیر خود به زیارت او مى ? رفتند برخورد کردند ، در بین کاروانیان ، محمد ( ص ) که آن روز دوازده سال بیش نداشت نظر راهب را به خود جلب کرد . بحیرا پس از اندکى خیره شدن و نگاه هاى عمیقانه و پرمعنى به او گفت : این کودک به کدام یک از شما تعلق دارد ؟ جمعیت به ابوطالب اشاره کردند او اظهار داشت برادرزاده من است . « بحیرا » گفت : این طفل آینده درخشانى دارد ، این همان پیامبرى است که کتابهاى آسمانى از رسالت و نبوتش خبر داده ? اند و من تمام خصوصیات او را در کتب خوانده ? ام ! « ابوطالب » پیش از این برخورد و برخوردهاى دیگر از قرائن دیگر نیز به نبوت پیامبر اکرم و معنویت او پى برده بود . طبق نقل دانشمند اهل تسنن شهرستانى ( صاحب ملل و نحل ) و دیگران در یکى از سالها آسمان مکه برکتش را از اهلش بازداشت و خشکسالى سختى به مردم روى آورد ، ابوطالب دستور داد تا بردارزاده ? اش محمد را که کودکى شیرخوار بود حاضر ساختند ، پس از آنکه کودک را در حالى که در قنداقه ? اى پیچیده شده بود به او دادند در برابر کعبه ایستاد و با تضرع خاصى سه مرتبه طفل شیرخوار را بطرف بالا انداخت و هر مرتبه مى ? گفت « پروردگارا ! بحق این کودک باران پربرکتى بر ما نازل فرما » چیزى نگذشت که توده ? اى ابر از کنار افق پدیدار گشت و آسمان مکه را فرا گرفت ، سیلاب آنچنان جارى شد که بیم آن مى ? رفت مسجد الحرام ویران شود .
سپس شهرستانى مى ? نویسد : همین جریان که دلالت بر آگاهى ابوطالب از رسالت و نبوت برادرزاده ? اش از آغاز کودکى دارد ایمان وى را به پیامبر مى ? رساند . جریان توجه قریش را در هنگام خشکسالى به ابوطالب و سوگند دادن ابوطالب خدا را بحق او علاوه بر شهرستاتى بسیارى از مورخان بزرگ نقل کرده ? اند .
2 به علاوه در کتب معروف اسلامى اشعارى از ابوطالب در اختیار ما است که مجموعه آن ? ها در دیوانى بنام « دیوان ابوطالب » گردآورى شده است .
ابن ابى الحدید پس از نقل قسمت زیادى از اشعار ابوطالب ( که ابن شهر آشوب در متشابهات القرآن آنها را سه هزار بیت مى ? داند ) مى ? گوید :
از مطالعه مجموع این اشعار براى ما هیچگونه تردیدى نخواهد ماند که ابوطالب به مکتب برادرزاده ? اش ایمان داشته است .
3 – احادیثى از پیامبر اکرم ( ص ) نیز نقل شده که گواهى آن حضرت را به ایمان عموى فداکارش ابوطالب روشن مى ? سازد ، از جمله طبق نقل نویسنده کتاب « ابوطالب مؤمن قریش » چون ابوطالب درگذشت پیامبر ( ص ) پس از تشییع جنازه او ضمن سوگوارى که در مصیبت از دست دادن عمویش مى ? کرد ، مى ? گفت :
واى پدرم ! واى ابوطالب ! چقدر از مرگ تو غمگینم ؟ چگونه مصیبت تو را فراموش کنم اى کسى که در کودکى مرا پرورش دادى ، و در بزرگى دعوت مرا اجابت نمودى ، و من در نزد تو همچون چشم در حدقه و روح در بدن بودم » .
و نیز پیوسته اظهار مى ? داشت : « قریش هیچگاه نتوانست مکروهى بر من وارد کند مگر زمانى که ابوطالب از جهان رفت » .
4 – از طرفى مسلم است که سالها قبل از مرگ ابوطالب پیامبر ( ص ) مأمور شد هیچگونه رابطه دوستانه با مشرکان نداشته باشد ، با این حال این همه اظهار علاقه و مهر به ابوطالب نشان مى ? داد که پیامبر او را معتقد بمکتب توحید مى ? دانسته است وگرنه چگونه ممکن بود دیگران را از دوستى با مشرکان نهى کند و خود با ابوطالب تا سر حد عشق ، مهر ورزد ؟ !
5 – در احادیثى که از طرف اهل بیت رسیده است نیز مدارک فراوانى بر ایمان و اخلاص ابوطالب دیده مى ? شود که نقل آنها در اینجا بطول مى ? انجامد . این احادیث آمیخته با استدلالات منطقى و عقلى است ، مانند روایتى که از امام چهارم ( ع ) نقل گردیده است که حضرتش پس از این که در پاسخ سؤالى اظهار مى ? دارد ابوطالب مؤمن بود مى ? فرماید راستى در شگفتم که چرا برخى مى ? پندارند که ابوطالب کافر بوده است ! آیا نمى دانند که با این عقیده بر پیامبر و ابوطالب طعنه مى ? زنند ؟ مگر نه این است که در چندین آیه از آیات قرآن از این موضوع منع شده است که زن بعد از اسلام آوردن در قید زوجیت کافر خود نماند و این مسلم است که فاطمه بنت اسد از پیشگامان در اسلام است و تا پایان عمر ابوطالب همسرش بود . 1
6 – از همه اینها گذشته اگر در هر چیز تردید کنیم در این حقیقت هیچکس نمى ? تواند تردید کند که ابوطالب از حامیان درجه اوّل اسلام و پیامبر بود و حمایت او از پیامبر و اسلام بحدى بود که هرگز نمى ? توان آنرا با علایق و پیوندهاى خویشاوندى و تعصبات قبیله ? اى تفسیر کرد .
نمونه زنده آن داستان شعب ابوطالب است . 7 – تاریخ زندگى ابوطالب و فداکارى عظیم او نسبت به پیامبر ( ص ) و علاقه شدید پیامبر ( ص ) و مسلمانان نسبت به او تا آنجا که سال مرگش را « عام الحزن » ( سال اندوه ) نام نهادند ، همه نشان مى ? دهد که او به اسلام عشق مى ? ورزید و دفاعش از پیامبر ( ص ) به عنوان دفاع از یک خویشاوند نبود ، بلکه به صورت دفاع یک مؤمن مخلص و یک عاشق پاکباخته و سرباز فدارکار بود .
قصه هاى قرآن ، حضرت آیت الله مکارم شیرازى
به نقل از سایت تبیان
( 1 ) ( کتاب الحجه درجات الرفیعه بنقل از الغدیر جلد 8 )