جرا آشنایی ما از امامان بعد از امام رضا ضعیف است ؟ چرا منبری های ما در مورد این امامان عزیز صحبتی نمی کنند؟ حتی در ایران اسلامی تعطیلی برای این امامان نداریم. منظورم امام جواد و هادی و حسن عسکری(ع) هستش. متأسفانه تبلیغی برای این بزرگواران نمی شود آیا پشت برده خبری است که ما نمی دانیم؟

نخست باید دانست، امامان یک حقیقت نورانی باطنی دارند و یک ظهور کمالات و آثار اعمال در جامعه دارند. آنچه در جوامع بیشتر موجب بزرگداشت می شود مربوط به ظهور کمالات و آثار اعمال است. و از آنجاک ه برخی امامان علیهم السلام فرصت اینچنین بدست نیاوردند مقام ظاهریشان کمتر مطرح شده است به ویژه دو امام عسکری که علاوه بر عمر کوتاه خویش در محاصره نیز زندگی خود را گذراندند.برای توضیح بیشتر توجه شما را به مطالب زیر جلب می کنیم:
از منظر اعتقادی شیعه همه امامان معصوم(ع) نور واحد و حقیقت واحدی هستند و هر کدام حلقه ای از سلسله پاک قدس و نورانیت و عظمت و آینه دار جمال و کمال خداوند بزرگ می باشند و هر کدام در برهه ای از زمان، وظیفه و مسؤولیت سنگین و الهی خود را بی کم و کاست انجام می دهند. البته برخی از این بزرگواران دارای ویژگی ها و خصایصی هستند که باعث گردیده بیشتر مورد توجه و یادآوری قرار گیرند و این ویژگی توسط خود ائمه هدی(ع) مطرح گردیده و خودشان با سخنان و کلماتشان مردم را به عنایت به این دو ویژگی ها و خصوصیت ها تشویق و ترغیب کرده اند. مثلا امیرمؤمنان(ع) چون سیدالاوصیاء و ابوالائمه و اول ایمان آورنده به پیامبر و محور اصلی در پیشرفت دین و رفع موانع و شکست دشمنان اسلام بوده است، دارای ویژگی خاصی است که توسط امامان بعد که فرزندان پاک او می باشند برجسته و مشخص گردیده است.
توجه به عظمت و ایثار و کمالات سیدالشهداء(ع) در سخنان اولیای الهی کاملا نمودار است. شرایط خاص زمانی و حماسه بزرگ کربلا و تجلی همه صفات انسانی و الهی در آن سرزمین همگی در ظهور این ویژگی برای امام حسین(ع) دخالت دارند.
حضرت صادق(ع) به خاطر نشر معارف و تبیین آموزه های ریشه دار و معارف اصیل اسلام و تشیع دارای ویژگی ممتازی است. دگرگونی سریع اوضاع و تحولات اجماعی مختلف و شرایط زمانی و مکانی در پیدایش این ویژگی ها نقش داشته اند. البته ما معتقدیم که مطالبی که در منبرها و یا کتاب ها و مقاله در بیان مقامات و کمالات اولیای الهی بیان می گردد، حتی در مورد امامانی که بیشتر مورد توجه می باشند، در خور و متناسب با عظمت و درجات عالی آنها نمی باشد و باید بیش از این ها، حق آن بزرگواران آن هم به اندازه فهم و ظرفیت ما نه عظمت آنها بیان گردد. در مورد تعطیلی برای این بزرگواران باید گفت برای امامان عزیزی مثل حضرت سجاد(ع) و حضرت باقر(ع) و حضرت کاظم(ع) نیز تعطیلی رسمی نداریم و حتی روز شهادت ثامن الحجج، امام رضا(ع) نیز در این سال های اخیر تعطیلی رسمی اعلام شده است و با توجه به زیادی تعطیلات در کشور ما شاید تعطیل کردن در روز شهادت این بزرگواران عملا ممکن نباشد هر چند بزرگداشت و تعظیم آنها با تعطیل کردن نمی باشد بلکه با برپا کردن مجالس آنها و بیان فضایل و عظمت و مقام عالی آنها می باشد. ذکر این نکته لازم است که هر کس امامان(ع) تا حضرت رضا(ع) را قبول داشته باشد، قایل به امامت امامان بعد از ایشان نیز می باشد، یعنی بعد از حضرت رضا(ع) انشعاب و تفرقه خاصی در اعتقاد به ائمه هدی(ع) ایجاد نشد و قائلین به امامت امام رضا(ع) همگی دوازده امامی هستند. در هر صورت باید به همه پیشوایان هدایت(ع) توجه وعنایت داشته باشیم و نام پاک همگی را بر زبان ها جاری کنیم و از فضایل و کمالات و بزرگواری همه سخن بگوییم و اگر جز این باشد نوعی غفلت و بی توجهی محسوب می گردد.