خانه » همه » مذهبی » امام حسین در بین راه کربلا چه اشعاری را در جواب کسانیکه از او می خواستند در این راه خطرناک نرود، خواند؟

امام حسین در بین راه کربلا چه اشعاری را در جواب کسانیکه از او می خواستند در این راه خطرناک نرود، خواند؟

در بین راه به کربلا، بعضیها با امام حسین(ع) صحبت می کنند که نرو خطر دارد، و حسین(ع) در جواب، این شعرها را می خواند:سَاَمضی وَ ما بِالمَوتِ عارٌ عَلَی الفَتی اذا مانَوی حَقّاً و جـاهَدَ مُسْلِـماً
وَ واسـیَ الـرِّجالَ الصالِحین بِنَفْسِهِ وَ فارَقْ مَثبوراً وَ خـالفَ مُجرِمـاً
اُقَـدِّمُ نَـفسـی لا اُریــدُ بَـقـائَـهـا لِتَلقی خَمیساً فی الهَیاج عَرَمْرَماً
فَاِنْ عِشْتُ لَمْ اَنْدمُ وَ اِنْ مِتُّ لُمْ اُلَمْ کَفی بِکَ ذُلّاً اَنْ تَعیشَ و تُرغَما
(فی رحاب ائمه اهل بیت 3/97)
به من می گویید نرو، ولی خواهم رفت. می گویید کشه می شوم؛ مگر مردن برای یک جوانمرد ننگ است؟ مردن آن وقت ننگ است که هدف انسان پست باشد و بخواهد برای آقایی و ریاست کشته بشود که می گویند به هدفش نرسیده، اما برای آن کسی که برای اعلای کلمه حق و در راه حق کشته می شود که ننگ نیست چرا که در راهی قدم برمی دارد که صالحین و شایستگان بندگان خدا قدم برداشته اند. پس چون در راهی قدم برمی دارد که با یک آدم هلاک شده بدبخت و گناهکار مثل یزید مخالفت می کند، بگذار کشته بشود. شما می گویید کشته می شوم؛ یکی از ایندو بیشتر نیست: یا زنده می مانم یا کشته می شوم. «فَاِن عِشْتُ لَمْ اَنْدَمْ» اگر زنده ماندم کسی نمی گوید تو چرا زنده ماندی «وَ اِنْ مِتُّ لَمْ اُلَمْ» و اگر در این راه کشته بشوم احدی در دنیا مرا ملامت نخواهد کرد، اگر بداند که من در چه راهی رفتم. «کَفی بِکَ ذُلّاً اَنْ تَعیشَ وَ تُرغَما» برای بدبختی و ذلت تو کافی است که زندگی بکنی امّا دماغت را به خاک بمالند.
مجموعه آثار شهید مطهری ج 17ـ حماسه حسینی صفحه47 ـ 48.

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد