امام، خامنه اى و نورى: چنانچه به فرزندان ببخشند، خمس ندارد.توضیح المسائل مراجع، م 1753؛ خامنه اى، اجوبة، س 850؛ نورى، توضیح المسائل، م 1749.
تبریزى و وحید: اگر به فرزندان ببخشند و مال زیادى باشد که از مخارج سال زیاد بیاید، خمس دارد.تبریزى، استفتاءات، س 812؛ وحید، توضیح المسائل، م 1761.
سیستانى و صافى: اگر به فرزندان ببخشند و تا سر سال خمسى زیاد بیاید، باید خمس آن را بدهند.توضیح المسائل مراجع، م 1753.
فاضل، مکارم و بهجت: اگر به فرزندان ببخشند و تا سر سال خمسى زیاد بیاید، بنابر احتیاط واجب باید خمس آن را بدهند.همان، م 1753.
تبریزى و وحید: اگر به فرزندان ببخشند و مال زیادى باشد که از مخارج سال زیاد بیاید، خمس دارد.تبریزى، استفتاءات، س 812؛ وحید، توضیح المسائل، م 1761.
سیستانى و صافى: اگر به فرزندان ببخشند و تا سر سال خمسى زیاد بیاید، باید خمس آن را بدهند.توضیح المسائل مراجع، م 1753.
فاضل، مکارم و بهجت: اگر به فرزندان ببخشند و تا سر سال خمسى زیاد بیاید، بنابر احتیاط واجب باید خمس آن را بدهند.همان، م 1753.
تبصره.
پولى که پدر و مادر به فرزندان خود مى دهند، نوعاً به صورت بخشش است. از این رو، حکم هدیه را دارد و اگر به آنها تملیک نکنند، هر مقدار از آن تا سر سال زیاد بیاید، بر پدر و مادر است که خمس آن را بدهند.توضیح المسائل مراجع، م 1775؛ نورى، توضیح المسائل، م 1771؛ خامنه اى، اجوبة، س 900؛ وحید، توضیح المسائل، م 1783.